امیرحسین کوکبی نژاد - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
زین العابدین پورابریشمی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
خسرو خسروتهرانی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

یکی از گونه­های هیپاریون که دارای ویژگی های کاملی در جمجمه و فک بالایی بوده و به همراه دندان ها در طی حفاری های انجام شده استخراج شد، هیپاریون پریمیژنیوم است از آنجا که از این گونه تنها یک نمونه کامل (البته بدون فک زیرین) در دنیا به دست آمده، نمونه یافت شده را که دارای ویژگی های خاص گونه­ای است، می­توان هوموتایپ (Homeotype) گونه پریمیژنیوم نامید. با توجه به یافت شدن این گونه، سن آذر آوارای های مراغه را می­توان اواخر استراسین در نظر گرفت که از این لحاظ سن سازند غیررسمی مراغه را که در گذشته والنسین- تورولین می­پنداشتند کمی قدیمی­تر می­نماید، زیرا گونه یاد شده نه تنها در مراغه بلکه در ساموس و پیکرمی یونان نیز یافت شده که از این لحاظ می­توان گفت که بین این دو منطقه دارای فسیل مهره­دار، خویشاوندی (از لحاظ زیای فسیلی) و سایر ویژگی ها چون دیرینه جغرافیایی، سن نسبی رسوبات آذر آواری ووضعیت زیست محیطی در میوسن پسین- پلیوسن زیرین وجود دارد.

هیپاریون, هیپاریون پریمیژنیوم, آذرآواری, میوسن, پلیوسن, هوموتایپ