رباب حاجی علی اوغلی - دانشگاه تبریز، دانشکده علوم طبیعی، گروه زمین شناسی.تبریز، ایران
احمد جهانگیری - دانشگاه تبریز، دانشکده علوم طبیعی، گروه زمین شناسی.تبریز، ایران
محسن موذن - دانشگاه تبریز، دانشکده علوم طبیعی، گروه زمین شناسی.تبریز، ایران
جایلز دروپ - دانشکده علوم زمین، دانشگاه منچستر، انگلستان
رومان بوسکو - مرکز تحقیقات علوم زمین، دانشگاه پتسدام، آلمان

سنگ های آذرین با ترکیب گرانودیوریت، مونزودیوریت، کوارتز مونزودیوریت و کوارتز-دیوریت دارای برونزدهای کوچک و پراکنده در داخل مجموعه دگرگونی های تخت سلیمان هستنند. مرز بین این سنگ ها با سنگ های دگرگونی قدیمی واضح است. پلاژیوکلاز و هورنبلند عمده ترین کانی های تشکیل دهنده سنگ های آذرین مورد مطالعه را تشکیل می دهند. تیتانیت و اپیدوت در مقادیر فرعی حضور دارند. ترکیب شیمی کانی های پلاژیوکلاز، هورنبلند، کلینوپیروکسن و اپیدوت در سنگ های کوارتز-دیوریت توسط تجزیه EPMAتعیین شده است. مقادیر بالای Mg و Si همراه با مقادیر پایینTi  در ترکیب شیمی حاشیه کانی های آمفیبول، احتمالا به دلیل تاثیر فرایندهای نیمه سالیدوس در طی سرد شدگی این سنگ ها است. شرایط تعادلی دمای تبلور بر اساس ترکیب شیمی کانی های پلاژیوکلاز و آمفیبول همزیست و همچنین با استفاده از حرارت سنج مقدار Ti در ترکیب آمفیبول مشخص شد. شرایط فشار تبلور و ژرفای جایگیری ماگمای تشکیل دهنده بر اساس ترکیب شیمی کانی های کلینوپیروکسن تعیین شد. مقادیر محاسبه شده دما و فشار تبلور سنگ های کوارتز- دیوریت مجموعه تخت سلیمان به ترتیب در حدود oC ۷۵±۸۲۰ و kbar۸ به دست آمد. بر اساس ترکیب شیمی کانی های کلینوپیروکسن تجزیه شده در سنگ های کوارتز- دیوریت، ترکیب ماگمای اولیه نیمه قلیایی با ویژگی های I-typeنعیین می شود.

کمپلکس تخت سلیمان, دیوریت, ترکیب ماگما, ترکیب شیمی کانی ها, حرارت سنجی