حمید خالقی مقدم - استادیاد گروه حسابداری دانشگاه علامه طباطبایی
علی رحمانی - مدرس حسابداری دانشگاه علامه طباطبایی

این مقاله با اتخاذ رویکرد پیش بینی سود، به ارائه شواهد تجربی در خصوص توان پیش بینی اقلام صورت های مالی میپردازد. نتیجه ی اکثر تحقیق های انجام شده این است که رفتار سود از فرایند گشت تصادفی پیروی میکند و تغییرات سود قابل پیش بینی نیست. این مقاله نتایج تحقیقی را نشان میدهد که براساس آن، با استفاده از مدل های لاجیت، محتوای اطلاعاتی متغییرهای حسابداری در نمونه ای متشکل از ۷۱ شرکت بورس اوراق بهادار در دوره زمانی ۱۳۷۰-۷۹ مورد آزمون قرار گرفته است.نتایج مدل های پردازش شده در ظول سالهای ۱۳۷۱ تا ۷۶ نشان داد که اقلام صورت های مالی، توان تبیین و پیش بینی سود را دارند. عملکرد مدل های پیش بینی در سالهای ۱۳۷۷ تا ۷۹ به استثنای سال ۱۳۷۸ برای متغییر وابسه به سود عملیاتی هر سهم و نیز بازده حقوق صاحبان سهام تفاوت معناداری با مدل گشت تصادفی نداشت. مدل های درصد سود ناخالص، درصد تغییر در دارایی هر سهم، درصد تغییر در جمع دارایی ها و درصد تغییر در فروش به جمع دارایی ها دارای بالاترین توان تبیین و رابطه ی مثبت با افزایش سود هستند. جمع بدهی به جمع دارایی، سود قبل از مالیات به فروش، درصد تغییر در هزینه های عملیاتی به فروش و تغییر در بازده حقوق صاحبان سهام در رده بعدی قرار دارند. نتیجه ی نهایی تحقیق این است که در صورت استفاده از اقلام صورت های مالی و تعیین مدل پیش بینی مناسب، تغییرات سود قابل پیش بینی است و از این لحاظ دانش حسابداری در دستیابی به هدف تهیه اطلاعات سودمند موفق بوده است.

صورت های مالی, تحلیل مالی, پیش بینی سود, نسبت های مالی, متغییرهای حسابداری