جواد عسگری - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، واحد یادگار امام (ره)، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
علیرضا استعلاجی - استاد جغرافیای انسانی، واحد یادگار امام خمینی ره- شهر ری ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسول).
مجید ولی شریعت پناهی - دانشیار جغرافیای انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر ری

توسعه روستایی مستلزم توجه ویژه به نیروی انسانی است و روستاییان به عنوان منابع انسانی مهم بخش کشاورزی، از عاملان اصلی توسعه روستایی به شمار می رود. سرمایه اجتماعی را می توان از طریق کارکردهای آن همچون اعتماد، مدارا، همکاری، همبستگی های گروهی، ترحم، شفقت، دلسوزی، ایثار و نوع دوستی شناسایی نمود. توسعه پایدار با ایجاد شرایط مطلوب در زمینه های مواد غذایی، بهداشتی، اشتغال، آموزش و نحوه گذر زمان آزاد موجب ایجاد سطح عادی در زندگی می شود؛ بنابراین برای دستیابی به توسعه پایدار شهری که هدف از آن بهبود وضعیت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی اعضای جامعه است، تشکیل و تقویت سرمایه اجتماعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف اصلی این مقاله عبارت است از بررسی تاثیر سرمایه ی اجتماعی در توسعه ی پایدار محله های شهری مورد مطالعه در روستاهای شهرستان گرمسار و حوزه های نفوذ. سوال اصلی مقاله این است که آیا مولفه های سرمایه های اجتماعی بر شکل گیری توسعه ی پایدار محله ایی در سطح محلات محدوده ی مورد مطالعه موثر است؟ روش این مقاله توصیفی تحلیل است. نتایج مقاله نشان می دهد که میان سرمایه اجتماعی ساکنان و پایداری محله، رابطه معنی داری برقرار است. این سرمایه بیش از آن که به بهبود محیط کالبدی محله اثرگذار باشد، بر توسعه پایدار اجتماعی و اقتصادی محله موثر است

سرمایه اجتماعی, در توسعه محلی, پایدار, روستا, گرمسار