تبیین سیاست های زمین شهری در ایران

زمین در شهرها به عنوان عنصری از سیستم پیچیده شهرها، عامل اساسی در پایداری شهرها قلمداد می شود، بدین منظور لازم به اجرای سیاست های صحیح و مدیریت صحیح آن از طرف نهادهای زی ربط است. بدین منظور تحقیق حاضر با هدف تبیین سیاست های زمین در شهرهای ایران در افق زمانی ۱۴۰۴ در تلاش است بهترین الگو جهت سیاست گذاری زمین تعیین و عامل سوق دهنده آن مشخص گردند. برای این منظور بعد از مطالعات کتابخانه ای ۸ عامل کلیدی با ۲۴ فرض مورد ارزیابی ۳۰ کارشناس متخصص در زمینه سیاست های زمین شهری که به صورت روش گلوله برفی مشخص شده اند، مورد ارزیابی و سپس در محیط نرم افزار سناریو ویزارد مورد بررسی تا وضعیت های محتمل پیش روی سیاست های زمین شهری در ایران مشخص گردند. نتایج تحقیق نشان داده است که ۸ عامل کلیدی سی ات گذاری زمین در شهرهای ایران دارای ۴ سناریو قوی، ۷۴ سناریو ضعیف و ۱۵ سناریو محتمل بوده است. سناریوهای محتمل با ۱۲۰ حالت (مطلوب، ایستا و نامطلوب) دارای ضریب ۱۷ درصد برای وضعیت مطلوب، ۳۰ درصد برای وضعیت ایستا و ۵۱ درصد برای وضعیت بحرانی (که بیشترین فراوانی را نیز به خود اختصاص داده است) بوده است. بر اساس ارزیابی ها، وضعیت بحرانی سیاست گذاری بیشتر از دیگر وضعیت ها در افق ۱۴۰۴ محتمل بوده است.

Keywords:

زمین شهری , سیاست گذاری , سناریو ویزارد , آینده نگاری