سجاد رحمانی فلاح - کارشناسی ارشد تاریخ ایران اسلامی، دبیر آموزش و پرورش
محمد جمالو - دانشجوی دکتری تاریخ انقلاب اسلامی پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی تهران، دبیر آموزش و پرورش

یکی از روش های موثر در تدریس، روش تدریس به شیوه معکوسی یا روش یادگیری معکوس(وارونه) است که این شیوه با در نظر داشتن محتوای آموزشی و امکانات آموزشگاه، درصدد متنوع سازی کلاس درس و مشارکت بیشتر دانش آموزان و فراگیران در فرآیند تدریس است. بر این اساس، سوال اصلی این پژوهش آن است که ابزارهای مهم برای شیوه یادگیری معکوس در آموزش تاریخ چیست؟ نویسندگان به روش توصیفی- تحلیلی، روش گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و با استفاده از تجربیات خدمت آموزشی، درصدد پاسخگویی به سوال و ابهام فوق می باشند. این پژوهش ضمن مفهوم سازی از روش تدریس معکوس، به بیان مشخصات بارز این روش پرداخته و می توان در شاخه های مهم تدریس معکوس تاریخ از آن ها استفاده کرد. خروجی این نوشتار نشان دهنده آن است که در آموزش تاریخ دوره متوسطه دوم، می توان از روش یادگیری معکوس به خوبی استفاده کرد و از آن در بیان حوادث، رویدادهای سیاسی و اجتماعی سلسله های تاریخی استفاده کرد. حجم انبوه تولیدات مستند، نقشه های تاریخ و همچنین استفاده از روش های تدریس چون گروه بندی کلاسی و بارش مغزی نیز در فرآیند تدریس به شیوه یادگیری معکوس در درس های تاریخ و علوم اجتماعی کاربرد موثری دارند و می بایست، مدرسان این کتاب های درسی به تلفیقی از روش های تدریس مسلط باشند.

آموزش تاریخ، دبیران تاریخ، آموزش، یادگیری معکوس، تعلیم و تربیت