زهرا میراشه - مرکز تحقیقات باستان شناسی و گردشگری، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران

به نظر می رسد در طول تاریخ محوطه هایی که در آن اتفاقات ناگوار طبیعی یا عمدی بروز کرده مورد توجه انسان ها بوده است. در دهه ها اخیر و با گسترش مباحث گردشگری یکی از مواردی که برای تعداد زیادی از گردشگران جذابیت خاص خود را داشته گردشگری سیاه است. هر چند در این نوع از گردشگری روایتی مشخص و واضح را برای بازدید کننده فراهم می کنند که بتواند موقعیت، حقیقت و ساختار آن اتفاق را در نهایت سادگی درک کند، اما در اکثر مواقع کودکان نادیده گرفته می شوند. شرایطی که در این محیط ها وجود دارد جهت استفاده کودکان که از دیدگاه دیگری کاملا متفاوت از بزرگسالان به مجموعه می نگرند، بهینه سازی نشده است. در این مقاله سعی شده ابتدا چالش هایی که برای آموزش دانش آموزان برای بازدید از مناطقی که در آنجا حوادث ناگواری که منجر به مرگ و صدمه دیدن عده ای شده مورد بررسی قرار گیرد و در ادامه راهکارهای مناسب جهت بهروری و استفاده کاربردی از میزان مشارکت و بهره برداری کودکان از مکان هایی که در آن ها فاجعه اتفاق افتاده است معرفی گردد.

گردشگری سیاه، آموزش، فاجعه، کودکان، محوطه های گردشگری