محمد پویا - مدیریت کسب و کار، گرایش استراتژی، دانشگاه ازاد تنکان، تنکابن، ایران

پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش میانجی مدیریت ریسک ؛ و با روش علی انجام شد. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش از میان ۴۰۰ نفر، نمونه ای به حجم ۱۴۵ نفر از مدیران میانی و مهندسین، با روش نمونه گیری سیستماتیک انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های معتبر فونگ و چوی ( ۲۰۰۹ ) برای اعتبار سنجی شاخص های مدیریت دانش ، لی و همکاران ( ۲۰۰۶ ) جهت اعتبارسنجی مزیت رقابتی و سالیوان ( ۱۹۹۹ ) جهت اعتبارسنجی مدیریت ریسک استفاده شد. داده های پژوهش به روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار اسمارت پی-ال-اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین مدیریت دانش و مزیت رقابتی رابطه علی وجود داشته و تقویت مدیریت ریسک به عنوان میانجی می تواند این اثر را بهبود بخشد.

مدیریت دانش، مزیت رقابتی، مدیریت ریسک، مدیریت ریسک سازمانی،