سید حسین لسان - دانش آموخته DBA دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، تهران، ایران.

پژوهش حاضر با هدف رتبه بندی و اولویت بندی شاخص های سلامت و سرمایه اجتماعی با توجه به متغیر میانجی عزت نفس انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری، زنان و مردان، کارمند مراکز بهداشتی شهر تهران بودهاند که بر اساس فرمول کوکران و در سطح ۹۵ % اطمینان یا خطای نمونه گیری ۰۵ / ۰ ، ۴۰۰ نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد شاخص سلامت وعزت نفس سازمانی و سرمایه اجتماعی استفاده شد. برای بررسی روایی پرسش نامه ها از روش تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد و پایایی آنها از آلفای کرونباخ محاسبه گردید که به ترتیب ۷۶ ،./ ۷۶ ،./ ۸۲ /. بود. نتایج بدست آمده از اجرای الگوهای تحلیل مسیر خروجی نرم افزار، نشان دهنده مناسب بودن برازش الگوی معاملات ساختاری است. . نتایج تحقیق نشان داده اند متغیرهای انسجام اجتماعی، اعتماد اجتماعی،رضایت اجتماعی، روابط اجتماعی هدفمند، تعهدات فرهنگی، میزان رشد فرهنگی، عزت نفس، حمایت اجتماعی، مشارکت در امور مذهبی، تعامل با خویشاوندان، رابطه با دوستان و دید و بازدیدهای دوره ای با آشنایان، به ترتیب، بالاترین همبستگی مثبت و معنیدار را با احساس سلامت پاسخگویان داشته اند؛ سه متغیر رضایت اجتماعی، عزت نفس و رابطه با دوستان توانسته اند ۱۷ درصد از واریانس احساس سلامت پاسخگویان را تبیین کنند. در مورد چگونگی سازوکار تاثیرگذاری سرمایه اجتماعی بر احساس سلامت میتوان گفت بعد ساختاری سرمایه اجتماعی به واسطه تاثیرگذاری بر بعد شناختی آن و هر دو، به واسطه ارتقای عزت نفس افراد بر احساس سلامت آنان تاثیر می گذارند

سرمایه اجتماعی، شاخص سلامت، احساس سلامت، عزت نفس، مراکز درمانی- کادر درمان