وحید میرزایی - استادیار، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران
صادق کارشکی - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی منابع انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران

فراموشی سازمانی، توانایی حذف دانش منسوخ و ناکارآمد است و بخش مهمی از پویایی دانش در سازمان ها محسوب می شود. فراموشی سازمانی با پویایی دانش مرتبط است و در یادگیری سازمانی، ضروری است که بر ای همگامی با محیط کنونی، برنامه های جدید و روندهای اجرایی استاندارد اتخاذ شوند. در این مسیر، توجه به فراموشی سازمانی می تواند در موفقیت برنامه های یادگیری سازمانی ، موثر باشد. در مطالعه حاضر ضمن مرور ادبیات مفهومی به مواردی از جمله ماهیت، محتوا، سطوح و ابعاد فراموشی سازمانی توجه شده است در ادامه تحلیل مدل های مختلف فراموشی سازمانی، ارائه شده است. نتایج نشان می دهد که فراموشی سازمانی می تواند هم به صورت آگاهانه در سازمان ردگیری و پیگیری شده و هم به صورت برنامه ریزی نشده و مدیریت نشده در سازمان اتفاق افتد. در هر دو حالت فراموشی سازمانی می تواند منجر به کسب مزیت رقابتی و یا از دست دادن مزیت رقابتی در سازمان گردد.

فراموشی سازمانی، یادگیری سازمانی، مدیریت دانش، مدل های فراموشی سازمانی