زهرا مختاری - دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
داود قرونه - دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد

یکی از زیربناهای اصلی توسعه کارآفرینی در جوامع، توجه به تقویت آن در نظام آموزشی است. گستردگی کارآفرینی در حوزه های مختلف علمی و اجتماعی منجر به ظهور نظریه پردازان و تئوری های اقتصادی، رفتاری، مدیریتی، اجتماعی و اخیرا تئوری های آموزشی در ارتباط با کارآفرینی و ایده هایی برای به چالش کشیدن آموزش سنتی با عنوان رویکرد کارآفرینی آموزشی شده است. کارآفرینی آموزشی را میتوان چنین توصیف کرد: فرآیند نوآوری هدفمند که در جهت بهبود بهره وری، کارآیی و کیفیت آموزشی است. یکی از مهم ترین کارکردهای کارآفرینی آموزشی پرورش رفتار کارآفرینانه در ذی نفعان آموزشی است. دیدگاه های مبتنی بر رفتار کارآفرینی عموما حول تعاریف مشابه می چرخد: مرتبط با کشف، ارزیابی و بهره برداری از فرصت ها. از این رو در سازمان های آموزشی، کارآفرینی آموزشی؛ به عنوان مهم ترین جلوه رفتار کارآفرینانه بروز می نماید. بدین ترتیب میتوان گفت کارآفرینی در آموزش رفتارهای کارآفرینی را در ذی نفعان آموزشی توسعه می دهد؛ به عبارتی دیگر رویکرد کارآفرینی در آموزش یک استراتژی میانمدت تا بلند مدت است که تغییرات مثبت قابل توجهی را در رفتار و نگرش کارآفرینانه دانش آموزان ( دانشجویان) ایجاد می کند.

کارآفرینی آموزشی، آموزش کارآفرینی، رفتارکارآفرینانه