محمدحسین قربانپور - سرپرست واحد ریفاینری ، شرکت صنایع غذایی کوروش ، تهران ، ایران

زمینه و هدف پژوهش: بحران به طور ناگهانی حادث شده و برای زیرساخت ها و یا ارزش ها و هنجارهای اساسی یک نظام تهدیدی اساسی محسوب می شود و به همین جهت نیازمند واکنش فوری خواهد بود با توجه به اهمیت اطلاع رسانی و ارتباطات در هنگام بحران، هدف اساسی این پژوهش، شناسایی شیوه های دستیابی به مدیریت مطلوب و موثر بحران در چارچوب ارتباطات سازمانی می باشد.یافته های پژوهش: قبل، هنگام و بعد از بروز بحران، مدیریت بحران می بایست در زمینه ارتباط و اطلاع رسانی به مردم، گروه ها، مسئولین، نهادها وغیره برنامه هایی را در راس کار خود قرار داده و در این زمینه طرح یا طرح هایی را تدوین و متناسب با شرایط گوناگون بحران به مرحله اجرایی در آورد.روش پژوهش: این پژوهش یک بررسی توصیفی-تحلیلی است. در این بررسی، مقالات از طریق جست وجو در دو بانک اطلاعاتی الکترونیکی معتبر مانند Magiran,SID که امکان جست وجو و دریافت مقالات علمی در موضوعات مدیریت بحران و ارتباطات را برای محقق فراهم مینماید و بااستفاده از واژگان کلیدی مرتبط و نیز با بررسی فهرست منابع و جستوجوی مقالات همسو با موضوع در این زمینه انتخاب شدند.نتیجه گیری: به منظور کنترل و مقابله با بحران به طور اساسی دو رویکرد و راهبرد وجود دارد: مستقیم (کاربرد قوه قهریه) و غیرمستقیم (کاربرد شیوه اقناع و مواجهه نرم). در هر دو راهبرد، مدیران بحران می بایستی به طور مستمر با مخاطبان خود اعم از رهبران مدیریت بحران، مردم، نیروهای داخلی و مقامات و مسئولین ارتباط برقرار نموده و ضمن افشای ماهیت اغتشاشگران و اطمینان دادن به مسئولین و مردم و ایجاد آرامش و رفع نگرانی ها، حمایت و همکاری آن ها را جلب کرده و رهبران بحران و اغتشاشگران را ملزم به تسلیم یا تعدیل درخواستها و شیوه های خود نمایند.

بحران، مدیریت، ارتباط، سازمانی