سیده عارفه رهبرکومله - کارشناسی ارشد، مدیریت مالی، دانشگاه علامه طباطبایی،تهران، ایران

در این مقاله قیمت گذاری وام های بانکی نسبت به اوراق قرضه های بازار سرمایه بررسی می شود. در این تجزیه و تحلیل از یک نمونه جدید از وام های تطبیق یافته با سپرده اوراق قرضه از همان شرکت در همان تاریخ استفاده شده است . وام دهندگان پس از محاسبه سنوات ، صرف سهام زیادی نسبت به اعتبار سپرده ضمانت شده با اوراق بهادار بدست می آورند. در نمونه ای از وام های بامدتتضمین شده به شرکت های غیرسرمایه گذاری، میانگین صرف سهام ۱۴۰ تا ۱۷۰ درصد یا تقریبا نیمی از کل سپرده دریافتی است . این اولین شواهد مستقیم از تمایل شرکت ها به پرداخت اعتبار بانکی است و سوالاتی را در مورد ماهیت رقابت در بازار وام ایجاد می کند.دو منبع اولیه اعتبار برای شرکت ها، وام های بانکی خصوصی و اوراق قرضه عمومی است که در بازار منتشر می شوند. مطالعات دانشگاهی تعدادی نظریه در مورد تعامل میان بازارهای سپرده خصوصی و عمومی (به عنوان مثال، دایموند ( ۱۹۹۱ )، راجان ( ۱۹۹۲ )، چمنور و فولغیری ۱۹۹۴ و شواهد تجربی در مورد تغییرات مقطعی و سری زمانی مقادیر وام ها و اوراق قرضه منتشرشده را ارائه می دهد. (به عنوان مثال، فاکندر و پیترسن ۲۰۰۶ ، راو و صوفی ۲۰۱۰ ، بکر و ایواشینا ۲۰۱۴ . ما اطلاعات کمی در مورد قیمت گذاری وام های بانکی و قیمت نسبی سپرده های خصوصی و عمومی داریم. این مقاله با ارائه شواهد جدید درباره هزینه های نسبی وام و بدهی، این خلا را پر می کند

اوراققرضه،اعتبار، ورشکستگی، وام، بانک، ریسک، نکول