مریم دولو - استادیار گروه مدیریت مالی، دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

مقاله حاضر به بررسی قیمتگذاری رشد دارایی در بازده مقطعی سهام منفرد در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۹ میپردازد. بنابراین، برای آزمون قابلیت پیشبینی بازده مقطعی سهام توسط رشد دارایی، رابطه نرخ رشد دارایی و بازده آتی سهام با استفاده از رویکرد تحلیل پرتفوی و مدل رگرسیون فاما و مکبث (۱۹۷۳) در نمونهای مشتمل بر ۲۸۰ شرکت به بوته آزمون گذاشته میشود. نتایج این پژوهش بر خلاف یافته مطالعات پیشین در بازارهای توسعهیافته و در حال توسعه نشان میدهد سهامی که در گذشته نرخ رشد دارایی بالایی داشته است، بازده آتی بالاتری را تجربه می کند. با محدودکردن نمونه پژوهش به شرکتهای بزرگ، رابطه یادشده مثبت است، اما از نظر آماری غیرمعنادار می شود. نتایج حاصل، صرفنظر از افق زمانی بازده آتی سهام برقرار است.

خلاف قاعده رشد دارایی, کارایی بازار, قابلیت پیشبینی بازده