فهیمه مومنی
فرشاد طهماسبی زاده

چکیده تعیین توزیع بهینه کاربری ها و مراکز خدماتی مسئله ای است که اغلب اوقات برنامه ریزان با آن سروکار دارند، چرا که به دلیل رشد پر شتاب جمعیت و کالبد شهرها، مشکلاتی مانند کمبود و عدم توزیع فضایی مناسب کاربری ها بوجود آمده است. مکان گزینی و جانمایی مدارس به عنوان یکی از مراکز خدمات رسان و تامین کننده نیاز اساسی انسان در سطح شهری از جمله مباحثی است که در فرایند توسعه در هر جامعه ای دارای اهمیت و ضرورت است. هدف از این پژوهش ارزیابی و تحلیل مکانیابی مدارس براساس اصول و استانداردهای کمی و کیفی در محله ی جوزدان واقع در منطقه یک شهر اصفهان می باشد. جامعه ی آماری شامل کلیه مدارس ابتدایی، متوسطه اول و دوم در محله جوزدان است. پژوهش حاضر از نظر روش شناسی بر اساس ماهیت هدف از نوع کاربردی و براساس ماهیت روش از نوع توصیفی – موردی و تحلیلی می باشد. در گردآوری داده ها از روش کتابخانه ای، اسنادی و میدانی و در تجزیه و تحلیل داده ها از مدل تحلیلی سوات و ماتریس های ارزیابی کیفی فعالیت ها و کاربری ها استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که تعداد دو دبستان و دو متوسطه اول و یک متوسطه دوم در این محله وجود دارد و این مدارس به دلیل عدم رعایت استانداردهای مکان یابی مانند اصول همجواری، سازگاری، وابستگی و دسترسی، با مشکلاتی مانند وجود کاربری های مزاحم و ناسازگار، کاهش ضریب امنیت برای دانش آموزان، ایجاد مزاحمت برای بافت مسکونی محله، ازدحام و شلوغی در ساعت های خاص در محله و مانند آن مواجه شده اند که این موارد باعث افت کیفیت آموزشی در فضاهای مذکور می گردد. شناسایی و تحلیل جانمایی مراکز آموزشی راهنمایی برای مدیران شهری جهت رفع مشکل و یا تغییر موقعیت مکانی آنها است.

واژگان کلیدی: مکان یابی، اصول مکان یابی،کاربری اراضی، فضاهای آموزشی، جوزدان