رویکردشناسی زنان جماعت اسلامی پاکستان در سازمان های مردم نهاد ۱۹۸۸- ۲۰۰۲م.

بعد از دولت ژنرال ضیاءالحق و در بازه ی زمانی ۱۹۸۸-۲۰۰۲م.، سطح قابل توجه ای از فعالیت های میدانی و برنامه های عملی شاخه ی زنان حزب جماعت اسلامی در پاکستان، معطوف به تاسیس سازمان ها و موسسات مردمنهاد شد. در این بازه ی زمانی با پایان دولت ژنرال ضیاء، فضای سیاسی از التهاب و خفقان سابق رها شد و همین امر موجب گشت تا جریان های فمینیستی با اضعاف مضاعف فعالیت های مدنی خود، به ارائه ی گزاره ها و مفاهیم گفتمانی خود به جامعه ی زنان پاکستان بپردازند. زنان جماعت اسلامی (حلقه خواتین) با ایجاد موسسات و سازمان های مردم نهاد، علاوه بر ارائه ی خدمات مدنی، اقتصادی و آموزشی به جامعه ی پاکستان، در پی خنثیسازی اثر اجتماعی حضور فعال فمینیست ها در عرصه ی فرهنگی و اجتماعی جامعه ی پاکستان بودند. این پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی در پی پاسخ به این پرسش است که سازمان ها و موسسات مردم نهاد شاخه ی زنان جماعت اسلامی چگونه و با چه فعالیت هایی در پی خنثی سازی فعالیت های مدنی جریانات سکولار در جامعه ی پاکستان بوده است؟.مدعای این پژوهش بر این گزاره ابتناء دارد که فعالیت های سازمان های تحت مدیریت حلقه ی خواتین، با اتکا بر اصول فکری ابوالاعلی مودودی، دوهدف بهبودبخشی شرایط اجتماعی و مالی طبقات فرودست و همچنین زدایش عناصر فرهنگ فمینیستی ازجامعه ی پاکستان را دنبال می کرد. دستاورد این پژوهش نیز ضمن تایید مدعای فوق، بر اهمیت بخشی به ارزش های خانوادگی در سازمان های حلقه ی خواتین تاکید دارد.

Keywords:

زنان , پاکستان , سازمان های مردم نهاد , اسلامی سازی.