داریوش کریمی - استادیار پژوهشی سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی

سال 2005 میلادی سرآغاز برهه ای از زمان است که ،دهه آموزش برای توسعه پایدار ، نامگذاری شده است. حمایت از کاربرد آموزش در جهت تحقق توسعه پایدار ، توسعه مشارکت اجتماعی از طریق ظرفیت سازی و ایجاد نهادهای آموزشی، افزایش سطح و کیفیت دانش محققان، مهندسان و دانشجویان کشورهای درحال توسعه، ایجاد کمیته ها و کمیسیون های توسعه پایدار برای هماهنگی در سطوح محلی، ملی ، منطقه ای و جهانی از رئوس برنامه های آموزش برای توسعه پایدار محسوب می شوند. 2005 ) سال آغازین برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ) بطور همزمان سال 1384 جمهوری اسلامی ایران نیز هست. بررسی تطبیقی اهداف، سیاستها و فعالیت های این برنامه با آنچه که مورد نظر ؛ دهه آموزش برای توسعه پایدار؛ است، مهمترین هدف این مقاله می باشد. اگرچه مقاله نقد برنامه سوم توسعه در این زمینه را نیز مد نظر قرار خواهد داد.

دهه آموزش، توسعه پایدار، برنامه چهارم، دانش، محیط زیست