ضرورت بهبود خوشه بندی گره ها در شبکه های حسگر بیسیم

شبکه های حسگر، نسل جدیدی از شبکه ها هستند که به طور معمول، از تعداد زیادی گره ارزان قیمت تشکیل شده اند و ارتباط این گره ها به صورت بی سیم صورت می گیرد. شبکه های حسگر بی سیم (WSN) از گره های حسگر با انرژی محدود تشکیل شده است. مصرف بهینه انرژی یک مسئله مهم برای این نوع از شبکه ها است، زیرا گره های حسگر در مناطق ناهموار و بی مراقبت مستقر می شوند و برای ارسال داده ها با ارتباط مستقیم به چاهک انرژی زیادی را صرف خواهند نمود. پیشرفت های اخیر در زمینه الکترونیک و مخابرات بی سیم توانایی طراحی و ساخت حسگرهایی را با توان مصرفی پایین، اندازه کوچک، قیمت مناسب و کاربری های گوناگون داده است. این حسگرهای کوچک که توانایی انجام اعمالی چون دریافت اطلاعات مختلف محیطی بر اساس نوع حسگر، پردازش و ارسال آن، نظارت و مانیتورینگ و غیره را دارند، موجب پیدایش ایده ای برای ایجاد و گسترش شبکه های موسوم به شبکه های حسگر بی سیم شده اند. هدف مقاله حاضر ضرورت بهبود خوشه بندی گره ها در شبکه های حسگر بیسیم با رویکرد تحلیلی می باشد. یکی از پارامترهای حائز اهمیت در ساخت خوشه های بهینه، انتخاب سرخوشه مناسب است که علاوه بر افزایش طول عمر شبکه و داده دریافتی در چاهک، کاهش انرژی اتلافی را به دنبال خواهد داشت. نتایج نشان می دهد خوشه بندی بهتر گره های حسگر در شبکه های حسگر بی سیم در جهت کاهش توان مصرفی گره های حسگر از طریق اتصال بهتر گره های حسگر به گره های سرخوشه با استفاده از الگوریتم جستجوی گرانشی انجام شده است و نتایج با الگوریتم های زنبورعسل مصنوعی و بهینه سازی ازدحام ذرات مقایسه شده است. به همین دلیل بهره وری از انرژی، فاکتوری مهم برای داشتن طول حیات بیشتر یک شبکه خواهد بود که به منظور رسیدن به این هدف، از خوشه بندی استفاده می شود.

Keywords:

شبکه های حسگر بی سیم , خوشه بندی , الگوریتم جستجوی گرانشی , الگوریتم های تکاملی.