الهام رضایی - کارشناسی ارشد، گروه مشاوره خانواده، واحد خمینی شهر ، دانشگاه آزاد اسلامی ، خمینی شهر، ایران
فاطمه جواد زاده شهشهانی - استادیار، گروه مشاوره ، واحد خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی ، اصفهان، ایران ( نویسنده مسئول ) javadzadeh@iaukhsh.ac.ir

هدف از این پژوهش پیش بینی پایداری بر اساس دل بستگی به خدا، امید به زندگی و شادکامی در فرهنگیان زن بازنشسته ی خمینی شهر بود. روش پژوهش همبستگی از نوع پیش بینی و جامعه آماری شامل کلیه فرهنگیان زن بازنشسته ی خمینی شهر در سال ۱۳۹۹ که تعدادشان ۱۶۷ نفر بود. با استفاده از جدول مورگان برحسب تعداد جامعه آماری ۱۱۳ نفر حجم نمونه برآورد گردید که درنهایت حجم نمونه با احتساب ریزش آماری به ۱۰۰ نفر کاهش پیدا کرد. ابزار گرداوری اطلاعات شامل پرسشنامه پایداری داکورث (۲۰۰۷)، پرسشنامه دلبستگی به خدا بک و مک دونالد(۲۰۰۴)، پرسشنامه امید به زندگی اسنایدر (۱۹۹۱) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد آرگایل، مارتین و کروسلند(۱۹۸۹) بود. تجزیه وتحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) با استفاده از نرم افزار spss-۲۲ انجام شد. نتایج نشان داد که به ترتیب دلبستگی به خدا(β=۰/۴۹)، شادکامی(β=۰/۲۳) و امید به زندگی(۰/۴۲=β) مشترکا، ۵/۴۷ درصد توانایی پیش بینی پایداری فرهنگیان زن بازنشسته را داشتند. همچنین نتایج نشان داد زیرمولفه های دلبستگی به خدا( ارتباط باخدا، توکل و توجه به خدا)، ۲/۳۴ درصد توانایی پیش بینی پایداری را داشتند و زیر مولفه های امید به زندگی( تفکر عاملی و تفکر راهبردی)، ۹/۳۷ درصد توانایی پیش بینی پایداری را در سطح معناداری p≤۰.۰۱ دارا بودند.

امید به زندگی, پایداری, دلبستگی به خدا, شادکامی, فرهنگیان زن بازنشسته