حسن قالیباف اصل
فاطمه رضائی

هیات مدیره به عنوان یک ابزار حاکمیت شرکتی به وسیله ترکیب، سازماندهی درونی و فرایندهای تصمیم گیری خود به بهبود اثربخشی خود و در نتیجه بهبود عملکرد شرکت کمک می کند. مطالعات انجام شده در بعضی ازکشورها نشان می دهد که حضور اعضای غیر موظف، به توان هیات مدیره در بهبود عملکرد شرکت کمک می کند. بنابراین، تحقیق حاضر با انتخاب ۷۲ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی ۱۳۸۴-۱۳۸۲به بررسی تاثیر ترکیب هیات مدیره بر عملکرد شرکت پرداخته است. نسبت اعضای غیرموظف در هیات مدیره، به عنوان متغیر مستقل، معیار ترکیب هیات مدیره است وعملکرد شرکت به عنوان متغیر وابسته از طریق معیارهای نرخ بازده حقوق صاحبان سهام (ROE)، حاشیه سود خالص، حاشیه سود ناخالص، متوسط رشد فروش و متوسط رشد سود خالص اندازه گیری شده است. متغیرهای کنترلی تحقیق عبارتند از: اندازه شرکت، اهرم مالی و صنعت. همه فرضیه ها به وسیله تجزیه وتحلیل رگرسیون چندمتغیره و رگرسیون مرحله ای آزمون شده اند. آزمون ها نشان می دهد که بین نسبت اعضای غیرموظف و هیچ یک از معیارهای عملکرد، رابطه معناداری وجود ندارد. یافته های جنبی تحقیق نشان می دهد که: بین اهرم مالی و نرخ بازده حقوق صاحبان سهام ارتباط معکوس معناداری وجود دارد. بین اندازه شرکت و حاشیه سود خالص، ارتباط مثبت معناداری وجود دارد.بین اندازه شرکت و حاشیه سود ناخالص، ارتباط مثبت معناداری وجود دارد.

اعضای غیرموظف, حاکمیت شرکتی, عملکرد شرکت, هیات مدیره