CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

کاربرد تئوری فازی در مسائل برنامه ریزی خطی

عنوان مقاله: کاربرد تئوری فازی در مسائل برنامه ریزی خطی
شناسه ملی مقاله: ICIORS01_160
منتشر شده در اولین کنفرانس بین المللی تحقیق در عملیات ایران در سال 1386
مشخصات نویسندگان مقاله:

بگم جان محمدی
سیروس محمدی

خلاصه مقاله:
برنامه ریزی خطی یک ابزار قدرتمند برای فرموله سازی بسیاری از مسائل می باشد زیرا بسیاری از مسائل، قابل تبدیل به صورت، مسائل برنامه ریزی خطی می باشندو همچنین روشهای موثری برای حل مسائل برنامه ریزی خطی موجود است.مسئله برنامه خطی کلاسیک،مقادیری از متغیرهای نا معلوم را آنچنان جستجو می کند که تابع هدف خطی تحت معادلات یا نا معادلات قیود داده شده،حد اکثر گردد.به طور ویژه مسئله برنامه خطی کلاسیک عبارت است از حد اکثر سازی و با شرایط که در آن متغیر های تصممیم است که باید تعیین شوندو به ضرایب هدف گفته وبه ماتریس قیود با عناصر (ضرایب قیود)و منابع نامیده می شوند.در بسیاری از حالتهای عملی، امکان مشخص نمودن دقیق تابع هدف و قیود به صورت عبارت های دقیق و قطعی محدودیت وجود دارد.سه نوع برنامه ریزی خطی فازی را به صورتهای ،" برنامه ریزی خطی با منابع فازی"و" برنامه ریزی خطی با ضرایب هدف فازی"و" برنامه ریزی خطی با قیود فازی"موجود است در این مقاله ما " برنامه ریزی خطی با منابع فازی" را بررسی می کنیم .البته با ترکیب این سه روش نوع دیگری از مسائل برنامه ریزی خطی فازی را نیز خواهیم داشت.

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/139597/