معرفی یک مدل بومی برای ارزیابی عملکرد دپارتمان‌های آموزشی دانشگاه

حوزه ارزیابی عملکرد طی سال‌های اخیر با تحولات شگفتی همراه بوده است. بر خلاف دیدگاه‌های سنتی ارزیابی عملکرد که عمدتاً بر معیارهای مالی و سیستم حسابداری متمرکز بود، دیدگاه‌های جدید تمرکز خود را بر آموزش، رشد و توسعه ظرفیت‌های ارزیابی شونده قرار داده است (رحیمی،1385). امروزه با تغییرات سریع در ماهیت و محیط کار ناگزیر معیارها و شاخصه‌های پیشرو و آینده‌نگر، مفید ارزیابی عملکرد سازمان‌ها خواهند بود. در سازمان‌های دولتی و غیرانتفاعی مانند مدارس و دانشگاه‌ها این ضرورت شدت بیشتری خواهد داشت چرا که هدف آنها کسب سود نبوده و منابع مالی آنها نیز از فروش کالا و خدمات تأمین نمی‌شود(Martin,2003) . در این مقاله ابتدا تحقیقات وسیع صورت پذیرفته در زمینه ارزیابی عملکرد و کارایی دانشگاه‌ها در داخل و خارج از کشور مرور می‌شود. محورهای این بررسی را پژوهش‌های انجام شده آقای مارتین در سال 2003 در ارزیابی عملکرد دپارتمان‌های دانشگاه Zaragoza، مطالعه عثمان جمادی و کاترین رایس در ارزیابی عملکرد 209 موسسه آموزش عالی در هشت کشور اروپایی در سال 2005 با طرح سه مدل ارزیابی مورد استفاده این پژوهشگران و سرانجام پژوهش لوپز و لانزر در سال 2001 در ارزیابی عملکرد 58 دپارتمان دانشگاهی در برزیل تشکیل می‌دهد. در ادامه برخی بررسی‌های انجام شده در داخل کشور جهت ارزیابی عملکرد دپارتمان‌های دانشگاه‌ها مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. بخش پایانی مقاله با توجه به بحث‌ها و بررسی‌های صورت پذیرفته، ارائه و معرفی یک مدل اصلاح شده بومی تشکیل می‌دهد که با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده‌های فازی به ارزیابی عملکرد و کارآیی دپارتمان‌های آموزشی پرداخته و با استفاده از ضریب همبستگی روابط بین ابعاد مختلف فعالیت‌های دپارتمان‌های آموزشی مورد مطالعه قرار می‌گیرد