فرزاد جلیلیان تبار - دانشگاه تربیت مدرس
غلامحسن نجفی - دانشگاه تربیت مدرس
برات قبادیان - استاد، مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

در این تحقیق، تاثیر استفاده از یک سامانه EGR بر پارامترهای احتراقی و آلاینده­های NOx و دوده در یک موتور با سوخت بیودیزل بررسی شد. بدین منظور، از یک موتور اشتعال تراکمی تحقیقاتی، دو نوع سوخت دیزل خالص و مخلوط دیزل و بیودیزل (B۲۰)، سه نسبت EGR (۰، ۱۰ و ۲۵ درصد) و سه بار ۷، ۱۴ و Nm ۲۱ استفاده شد. سوخت مورد استفاده سوخت بیودیزل حاصل از روغن پسماند بود. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که افزودن سوخت بیودیزل به سوخت دیزل به میزان کمی موجب افزایش فشار بیشینه درون سیلندر شد. بیشترین افزایش فشار بیشینه، به­دلیل استفاده از سوخت بیودیزل برابر با ۹۷/۱ درصد بود. با افزایش نسبت EGR، فشار بیشینه درون سیلندر کاهش یافت. مقدار تاخیر در اشتعال برای سوخت B۲۰ کمتر از سوخت دیزل خالص بود. بیشترین مقدار کاهش تاخیر در اشتعال برابر با ۳/۷ درصد بود. با افزایش نسبت EGR دمای بیشینه درون سیلندر کاهش یافت. به­طورکلی، افزایش نسبت EGR موجب کاهش مقدار بیشینه نرخ آزادسازی گرما شد. با افزایش نسبت EGR مقدار آلاینده  خروجی موتور برای هر دو نوع سوخت استفاده­شده کاهش یافت.

احتراق, بیودیزل, EGR, تاخیر در اشتعال, نرخ آزاد سازی گرما