حبیب الله خالقی - دانشجوی دکتری حکمت متعالیه دانشگاه خوارزمی.
شاکر لوایی - استادیار گروه فلسفه، دانشگاه خوارزمی کرج.

کسانی که درباره دین زرتشت پژوهش می کنند، قاعدتا با این پرسش مواجه شده اند که به باور زرتشتیان، «آیا جهان و انسان، یک آفریدگار دارد یا دو آفریدگار: یکی خالق خوبی ها و دیگری خالق بدی ها؟». اندیشمندان معاصر زرتشتی، «توحید» را باور بنیادین خویش می شمرند و موکدا «ثنویت» را رد می کنند؛ اما با مراجعه به منابع زرتشتی، با تفکیک بین گات ها و غیرگات ها، عبارات گوناگونی در این باره به چشم می خورد که برخی از آنها با «توحید» سازگار است و برخی با «ثنویت». اندیشمندان زرتشتی درباره این مضامینی که با توحید سازگار نیست، تفسیرهایی مطرح کرده اند و حتی گاه آنها را با برخی باورهای اسلامی تطبیق کرده اند تا پذیرش آنها آسان تر شود. نیز ایشان «توحید» و «صفات خداوند» را به گونه ای تبیین می کنند که کم و بیش با نقد باورهای اسلامی همراه است. این تبیین را می توان بررسی و نقد کرد.

اهورامزدا (هرمزد), سپندمینو, انگره مینو (اهریمن), توحید, گات ها, خیر, شر, امشاسپندان