میر محمد جواد پورهادی حسینی - Department of Architecture, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran
لیدا بلیان اصل - Department of Architecture, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran
سحر طوفان - Department of Architecture, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran
محمدرضا پاکدل فرد - Department of Architecture, Tabriz Branch, Islamic Azad University, Tabriz, Iran

اندیشه به عنوان زبانی مشترک از ابتدا در پس معماری این سرزمین دیده می شود، از این رو صاحب نظران بسیاری در پی تبیین  و تجلی زبان مشترک در آثار معماری بوده اند. در هر دوره از تاریخ شاهد ظهور بناهای جدیدی هستیم، که با حفظ الگوهای دوره های قبلی سعی بر تداوم اندیشه، به شکلی مناسب تر از قبل می باشند. در این میان، مجموعه های مذهبی بیشترین سهم از معماری این سرزمین رابه خود اختصاص داده اند. این پژوهش برآن است تا با بررسی مجموعه های مذهبی قرن ۷- ۹ ه. ق. شهر تبریز،اندیشه و زبان مشترک معماری ایرانی اسلامی را تبیین نماید. تحقیق بر اساس روشی ترکیبی شامل تاریخی تفسیری وراهبرد کلی توصیفی تحلیلی پیش رفته و نتایج حاکی از آن است  که معماری ایرانی اسلامی بر اساس تداوم اندیشه شکل گرفته که این اندیشه بشکل زبان مشترک و الگو در آثار دیده می شوند که نشات گرفته از مفاهیم معنایی- انتزاعی و عملکردی- ظاهری می باشند.

continuity in Architecture, common language, thought, religious complexes, Tabriz, and ۷th -۹th centuries AH, تداوم معماری, زبان مشترک, اندیشه, مجموعه های مذهبی, تبریز, قرن۷- ۹ ه. ق.