محمدابراهیم سنجقی
یاسر جنیدی حعفری
سیدمحمد جواد غضنفری

شرایط حاد محیطی و تهدیدات فزاینده ناشی از پیدایش فناوری های نوظهور و دانشی شدن عرصه جنگ های پیشرفته، سازمان های دفاعی امنیتی را بر آن می دارد تا روند بهره گیری موثر از منابع نخبگی خود را شتاب بخشیده، همواره سطح مزیت های خود را ارتقاء دهند. از این رو، موضوع مدیریت دانش در راس مزیت های راهبردی اهمیت می یابد. تحقیق حاضر درنظر دارد تا بر اساس مرور ادبیات و دسته بندی دیدگاه های اندیشمندان، فرآیندهای اصلی و عوامل کلیدی موفقیت مدیریت دانش را احصاء نموده، به دنبال آن، در یک اقدام پیمایشی و با بهره گیری از تکنیک آماری آزمون دوجمله ای، فرضیه های مربوط به هریک از عوامل کلیدی موفقیت و فرآیندهای اصلی مدیریت دانش را در جامعه آماری مورد نظر، در معرض آزمون و سنجش قرار دهد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که از میان شش شاخص مربوط به فرآیندهای مدیریت دانش، فرآیندهای «تولید» و «ذخیره» دانش و از میان ۹ شاخص مربوط به عوامل کلیدی موفقیت، شاخص های «نوآوری»، «پاداش» و «ارزیابی عملکرد» در وضعیت مطلوب قرار ندارد.

دانش, مدیریت دانش, حوزه های بهبود, سازمان دفاعی امنیتی