رابطه سبک های دلبستگی با هیجان خواهی در دختران دبیرستانی شهر اصفهان

مقدمه: سبک دلبستگی ایجاد شده بین مادر و کودک نقش پررنگی در عملکرد شناختی، اجتماعی و رفتاری کودک در آینده دارد. لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه سبک های دلبستگی با هیجان خواهی در دختران دبیرستانی شهر اصفهان صورت پذیرفت. روش: نوع مطالعه حاضر، توصیفی از نوع علی مقایسه ای (پس رویدادی) بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۰-۱۳۸۹ بود که ۱۶۰ نفر از این دانش آموزان به روش خوشه ای تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند (۸۰ نفر هیجان خواه بالا و ۸۰ نفر هیجان خواه پایین). معیار ورود به پژوهش داشتن هیجان خواهی و نداشتن اختلال روان شناختی حاد بود. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش فرم پنجم مقیاس هیجان خواهی و پرسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسالان بود. داده های به دست آمده با روش آماری تحلیل واریانس چند متغیره توسط نسخه ۲۰ نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل نشان داد که بین دو گروه با هیجان خواهی بالا و پایین از نظر نمرات سبک دلبستگی تفاوت معنی داری وجود دارد (۰۵/۰>p). انجام آزمون های تک متغیره نشان داد که تفاوت معنادار به دست آمده در آنالیز MANOVA مربوط به تفاوت دو گروه در زمینه سبک دلبستگی ایمن می باشد و این در حالی است که در سبک های دلبستگی مضطرب – اجتنابی و مضطرب – مقاوم تفاوت معنی داری مشاهده نشد (۰۵/۰p>). نتیجه گیری: هیجان به عنوان یکی از مولفه های مهم در برخوردهای اجتماعی می تواند تحت تاثیر سبک دلبستگی بخصوص دلبستگی ایمن قرار بگیرد، بنابراین با ایجاد شرایطی که تامین کننده نیازهای دلبستگی کودکان باشد می توان به تنظیم هیجانات بزرگسالی آنان کمک نمود.

Keywords:

attachment styles , Sensation seeking , high school students , سبک های دلبستگی , هیجان خواهی , دختران دبیرستانی