مقایسه هوش هیجانی نابینایان و کم بینایان با افراد سالم در موسسه بهزیستی شهرستان شاهرود سال ۱۳۹۲

مقدمه: افراد نابینا تحت تاثیر برخوردهای جامعه و اطرافیان در مهارت های سازشی و تشخیصی مشکلات بیشتری را تجربه می کنند و مطالعات در زمینه رفتارهای اجتماعی و انطباقی کودکان نابینا در ایران محدود و دارای نتایج ضدونقیض است. تحقیق حاضر با مقایسه نمره هوش هیجانی افراد کم بینا و نابینا با افراد بینا در جامعه نابینایان شهر شاهرود سعی در پی بردن به تاثیر معلولیت بر میزان هوش هیجانی دارد. روش: این مطالعه توصیفی مقایسه ای بر روی ۳۲ نفر معلول نابینا و کم بینا از کل جامعه بهزیستی شهرستان شاهرود و تعداد ۷۷ نفر از افراد سالم خانواده سایر گروه های معلول تحت پوشش بهزیستی انجام پذیرفت. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی بار – اون با اعتبار و پایایی تائید شده در ایران جمع آوری شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز کوواریانس با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۱۶ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین و انحراف معیار نمره کل هوش هیجانی در افراد گروه نابینا و کم بینا و افراد گروه سالم به ترتیب ۴۵±۵/۳۳۱ و ۴۲ ± ۵/۳۲۶ بود که هر چند نمره هوش هیجانی بین دو گروه متفاوت بود ولی این تفاوت معنی دار نبود (۰۵/۰p). نتیجه گیری: مولفه های انعطاف پذیری و خود شکوفایی درگروه نابینایان و کم بینایان در مقایسه با افراد سالم به میزان قابل ملاحظه و معنی داری بالاتر است که با استفاده از این مولفه های هوش هیجانی در افراد نابینا و کم بینا می توان استعدادها، ظرفیت ها و نیروهای بالقوه موجود در آن ها را مورد بررسی و برنامه ریزی قرار داد و زمینه هایی را برای رشد و شکوفایی آن ها فراهم ساخت.

Keywords:

Emotional Quotient , blind , low vision , هوش هیجانی , نابینا , کم بینا