منوچهر ریاحی

در طراحی شهری، جوامع بالای یک میلیون نفر جمعیت، شهرهای بزرگ تلقی میشوند . وقتی یک شهر آن چنان مورد هجوم مهاجرت های بی رویه قرارگیرد که روستاها و شهرهای کوچک را بلعیده و خود بدون برنامه ریزی و غیر قابل کنترل رشد کند، این مجموعه را دیگر نمی توان شهر نامید . چنین مجموعه ها را "ابرشهر" ، "کلان شهر " و یا "غول شهر" نامگذاری کرده اند. این غول های رشد کننده نه تنها برای شهرها ی دیگر و روستاها مسئله ساز هستند و باعث نابودی جوامع کوچک تر میشوند، بلکه خود نیز از بیماری های حاد و خطرناکی رنج برده و هر روز بیمارتر میشوند . این معضلات با چهره های مختلف خود را نشان میدهند . مهمترین آن ها عبارتند از : تراکم جمعیت، ترافیک غیرقابل کنترل، آلودگی ناشی از زباله، کمبودهای آشکار در تاسیسات زیربنائی مانند توزیع برق، آب و دفع فاضلاب وبسیاری مسائل دشوار و درظاهر بدون راه حل اساسی . در نتیجه با رشد این چنینی جوامع، مدیریت با شیوه های غیر متداول مطرح می شود. با توجه به این معضل، جهانیان برای نیل به اهداف توسعه پایدار، راهکارهای بین رشته ای Interdisciplinaryرا در چارچوب دستورکار 21 به عنوان ابزار مناسب انتخاب کرده اند. در این زمینه مدیریت سبز از راهکارهای مورد تایید جهانیان می باشد. در حا لحاضر علاوه بر ساکنان دهکده های اکولوژیکی که زندگی سازگار ب ا طبیعت را عملا " در گوشه و کنار جهان تجربه می کنند، و ساکنان شهر "شیروئی" ژاپن که زندگی تحت گواهینامه بی ن المللی زیس ت محیطی ISO-14001 را انتخاب کرده اند، راه حل موفق بسترسازی جهت اشاعه فرهنگ زیست محیطی اجراء شده درسوئد تحت مرکز بوم شناسی Ekocentrum نیز میتواند در طراحی ها مد نظر برنامه ریزان قرار گیرد . طبق شیوه پیشنهادی سوئد، ایجاد امکانات مورد نیاز برای یک زندگی سازگار با چرخه های طبیعت و فراهم آوردن فضاهای آموزشی برای ارتقاء دانش مدیران و شهروندان در فراگیری و تطبیق زندگی روزمره خود با الگوی زیست محیطی اصلاح Life Style یا شیوه عادی زندگی در راستای توسعه پایدار، روشی قابل اجراء در جهان می باشد.