احمد خانی - کارشناس ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
جلیل دلخواه - استادیار مدیریت سیاست‎گذاری، مرکز مطالعات مدیریت و توسعه فناوری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
احمد علی خائف الهی - دانشیار مدیریت رفتار، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

هدف: هدف پژوهش حاضر، شناسایی دلایل و عواملی است که به بهبود ماندگاری کارکنان در سازمان منجر می شود. به بیان دیگر، به این سوال که چرا افراد محل کار خود را به مقصد دیگری ترک نمی کنند، پاسخ داده می‎شود. بدین منظور این پژوهش با استفاده از مفهوم چسبندگی شغلی، درصدد واکاوی عوامل موثر بر ماندگاری کارکنان است. روش: در این پژوهش با اتکا بر رویکرد کیفی تحلیل تم (درون‎مایه)، ابتدا با برخی از مدیران و کارشناسان خبره بانک ملی ایران (عمدتا مستقر در تهران) مصاحبه هایی به شکل نیمه ساختاریافته صورت گرفت و از کدگذاری اطلاعات، پنج تم تبیین‎کننده دلایل و عوامل چسبندگی شغلی به‎دست آمد. در ادامه، پرسش‎نامه ای درباره این عوامل و اجزای فرعی آنها تهیه شد و در اختیار ۳۰۰ نفر از کارکنان بانک ملی ایران قرار گرفت و پس از تکمیل جمع‎آوری شد. یافته ها: پیوندهای درون و برون سازمانی، اضطراب جدایی، تناسب سازمان با فرد، راحتی و آرامش کارکردن با سازمان و رضایت از شرایط فعلی سازمان، پنج عامل چسبندگی شغلی شناسایی شدند. نتیجه گیری: نتایج تحلیل عاملی تاییدی بر عوامل پنج‎گانه و اجزای فرعی چسبندگی شغلی (دلایل ترک نکردن یا ماندگاری در سازمان) صحه گذاشت و آزمون بونفرونی نیز راحتی و آرامش کار کردن با سازمان را مهم‎ترین عامل موثر بر چسبندگی شغلی معرفی کرد.      

ترک خدمت داوطلبانه, چسبندگی شغلی, پیوندها, تناسب, از دست دادنی ها, پژوهش ترکیبی