سید محمود موسوی شیری - دانشیار حسابداری، دانشکده علوم اقتصادی، دانشگاه پیام نور، مشهد، ایران
فاطمه پیشوا - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری، دانشکده علوم اقتصادی، دانشگاه امام رضا (ع)، مشهد، ایران
حسن خلعتبری - کارشناس‎ارشد حسابداری، دانشکده علوم اقتصادی، دانشگاه پیام نور، بهشهر، ایران

هدف اصلی پژوهش حاضر، ارزیابی وجود مدیریت سود در سطوح مختلف محافظه‎کاری و سرمایه­گذاران نهادی است که بر اساس قانون بنفورد محاسبه می­شود. بدین منظور، نخست شرکت­های نمونه که از بین شرکت­های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران (جامعه آماری) و به روش غربال­گری (اعمال شرایط در جامعه) انتخاب شدند، بر اساس میزان محافظه­کاری و سرمایه­گذاران نهادی، در هشت گروه طبقه­بندی شدند و سپس با استفاده از قانون بنفورد به بررسی وجود یا نبود مدیریت سود در هر گروه از شرکت­ها پرداخته شد. نتایج آزمون فرضیه­ها بر اساس داده­های صورت­های مالی حسابرسی­شده شرکت­های نمونه برای یک دوره یازده‎ساله (۱۳۸۲ تا ۱۳۹۲)، نشان می­دهد با افزایش سرمایه­گذاران نهادی، مدیریت سود افزایش می­یابد که ریشه این امر می­تواند افق کوتاه­مدت سرمایه­گذاران نهادی، تبانی­های سیاست­مدارانه بین سرمایه­گذاران نهادی و مدیریت و انگیزه زیاد در دستکاری سود توسط مدیران باشد. همچنین، نتایج پژوهش حاکی از آن است که سطوح مختلف میزان محافظه­کاری، تاثیری در مدیریت سود ندارد.

سرمایه گذاران نهادی, قانون بنفورد, محافظه کاری, مدیریت سود