محمدعلی عابدی - دانشگاه تربیت مدرس
رامین کریم زاده - دانشگاه تربیت مدرس دانشکده شیمی
سعید عباسی زاده - دانشگاه تربیت مدرس

در این پژوهش فرایند جذب ترکیب ۴و۶-دی متیل دی بنزو تیوفن از سوخت مدل (نرمال هگزان - ۴و۶-دی متیل دی بنزو تیوفن)، توسط جاذب های Al۲O۳ و Ni/Al۲O۳ موردمطالعه قرار گرفت. بهترین آلومینای تجاری از بین ۴ نوع آلومینای تهیه شده از شرکت های داخلی، توسط آزمایش جذب، انتخاب شد. برای افزایش ظرفیت جذب، درصدهای مختلف فلز نیکل روی سطح آلومینا با روش تلقیح مرطوب بارگذاری شد و تاثیر آن بر میزان جذب موردبررسی قرار گرفت. آزمایش های جذب سطحی در فرایند ناپیوسته و به مدت ۲۴ ساعت موردمطالعه قرار گرفت و میزان جذب توسط دستگاه طیف سنج نور مرئی-فرابنفش اندازه گیری شد؛ نمونه های سنتز شده توسط آنالیزهای طیف سنجی فلوئورسانس پرتو ایکس، پراش پرتو ایکس و تخلخل سنجی جذب و واجذب نیتروژن، مشخصه یابی و تحلیل شدند. نتایج نشان داد، بیشترین میزان جذب ۴و۶-دی متیل دی بنزو تیوفن از سوخت مدل با بارگذاری ۱۵/۰ گرم نیکل بر روی هر گرم آلومینا (۰.۱۵gr Ni/gr Al۲O۳)، به دست می آید. درنهایت داده های تعادلی جذب سطحی، با هم دماهای جذب لانگمویر، فروندلیچ و دوبینین-رادشکویچ برازش شدند و طبق نتایج مدل لانگمویر بیشترین تطابق را با داده های تعادلی از خود نشان داد و بر اساس آن ماکزیمم ظرفیت جذب برای جاذب های Al۲O۳ و ۰.۱۵Ni/Al۲O۳ به ترتیب ۲۵۳/۱ و ۹۷/۱۵ میلی گرم بر گرم به دست آمد.

گوگرد زدایی, جذب, نیکل/ آلومینا, سوخت, ۴و۶-دی متیل دی بنزوتیوفن