حامد وارث - استادیار گروه MBA ،دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، تهران، ایران
علی حیدری - استادیار مدیریت کسب و کار (MBA)، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، تهران، ایران
مهران اکبری - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه MBA ،دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، تهران، ایران

نوآوری مدل کسب وکار به طور عمده در فضایی مطرح می شود که محیط در حال تغییر و دستخوش برخی پیچیدگی ها است. کارکرد معنابخشی این ابهام را زدوده و سازمان را در راستای رسیدن به درک صحیحی از محیط برای جهت دهی به مدل کسب وکار، که توسط تصمیم گیرندگان ارشد سازمانی مشخص می شود، یاری می کند. این پژوهش رابطه قابلیت معنابخشی سازمان با نوآوری مدل کسب وکار را بررسی کرده است. عوامل پویایی محیط و ویژگی های تیم مدیریت ارشد به عنوان متغیرهای تعدیل کننده این رابطه بیان می شوند. با انجام این مطالعه به صورت پیمایش در صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات، روی ۲۸۷ سازمان نمونه، به روش PLS-SEM رابطه معنادار معنابخشی و نوآوری مدل کسب وکار تایید شد و پویایی محیط کسب وکار، میزان تحصیلات تیم مدیریت ارشد و استراتژی های تطبیقی سازمان به عنوان عوامل تعدیل گر این رابطه شناخته شدند.    

پویایی محیط کسب وکار, توپولوژی استراتژی, تیم مدیریت ارشد, معنابخشی استراتژیک, نوآوری مدل کسب وکار