طراحی الگوی بازاریابی آموزش عالی در ایران؛ مدلی برآمده از نظریه داده بنیاد

هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوی بازاریابی آموزش ­عالی در ایران است تا سیستم آموزشی با به کارگیری آن در ارائه خدمات آموزشی آگاهانه، هدفمند و تخصصی­تر عمل کند. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده­ها، آمیخته اکتشافی است که به طور خاص از روش داده بنیاد اشتراوس و کوربین استفاده شده است. جامعه آماری شامل سه گروه مدیران دانشگاهی (روسای دانشگاه­ها، معاونان دانشگاه، روسای دانشکده­ها، معاونان دانشکده و مدیران گروه­ها)، سیاست گذاران آموزش عالی و متخصصان دانشگاهی در حوزه بازاریابی است که به روش نمونه­گیری گلوله برفی با ۳۹ نفر از روسا و مدیران موسسه‎های آموزش عالی مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. برای تحلیل داده­ها از کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. یافته­ها نشان داد الگوی احصاشده از ۶ مولفه اصلی، ۱۱ زیر مقوله و ۹۷ گویه شامل شرایط علی (عوامل درون و برون سیستمی)، عوامل زمینه­ای (سیاست­گذاری کلان آموزشی و خصوصی­سازی موسسه‎های آموزشی)، مقوله‎ محوری (بازاریابی آموزش ­عالی)، راهبردها (سطح خرد و کلان)، مداخلات محیطی (نقش دولت، عوامل اجتماعی ­ فرهنگی و عوامل اقتصادی) و پیامدها (فردی، سازمانی و اجتماعی) تشکیل شده است.

Keywords:

بازاریابی , بازاریابی آموزش عالی , موسسه‎های آموزش عالی , نظریه داده بنیاد