بررسی شاخصهای کمی مقاومت به خشکی درگلرنگ بهاره

با توجه به نیاز فزاینده کشور به روغنهای خوراکی توسعه کشت دانه های روغنی از اهمیت زیادی برخوردار است از بین دانه های روغنی سازگار با شرایط کشور گلرنگ به عنوان یک گیاه بومی ایران و مقاوم به تنشهای خشکی و شوری از آینده نویدبخشی برخوردار است از آنجا که شناخت ارقام مقاوم به تنش و گروه بندی آنها جهت برنامه ریزی صحیح دربرناه های به نژآدی گیاهان حائز اهمیت می باشد این مطالعه به منظور گروه بندی ارقام گلرنگ بهاره درسه رژیم رطوبتی دارای تنش خشکی به ترتیب شش و پنج بار آبیاری و بدون تنش هفت بار آبیاری انجام شد دراین مطالعه 26 رقم گلرنگ در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به صورت اسپیلت پلات با دو تکرار مورد ارزیابی قرارگرفتند. از نظر شاخص تحمل به تنش STI حساسترین ارقام درهر دو سطح تنش آبی واریته های محلی زرقان IV و محلی میانه I و مقاومترین ارقام نسبت به این شرایط واریته N51016تعیین گردید نتایج نشان میدهد رقم N51016 بالاترین مقادیر شاخصهای GMPوMP وSTI را به خوداختصاص داد با توجه به نتایج بدست آمده م یتوان گفت که تحت هر دو شرایط محیطی شاخصهای MP,GMP,STI توانستند ارقام متحمل و حساس را بهتر تشخیص دهند لذا از شاخصهای موفق می توان برای انتخاب ارقام مقاوم به خشکی باتوجه به اهداف به نژادی در گلرنگ بهاره استفاده کرد.

Keywords:

شاخصهای کمی , مقاومت به خشکی , گلرنگ بهاره