بررسی میزان اهمیت و توجه به اندازه گیری زنجیره ارزش منابع انسانی در گروه صنعتی سایپا (مطالعه چند موردی)

گرچه اغلب مدیران ایرانی کارکنان را مهم‎ترین دارایی سازمان می دانند، در عمل منابع انسانی، بدهی سازمانی نه به‎منزله دارایی سازمانی به‎شمار می‎رود. در واقع کارکرد منابع انسانی در سازمان‎های ایرانی بیشتر به صورت کارکرد هزینه ای اداری است و کارکردی با ارزش افزوده دیده نمی شود و دلیل آن بی‎توجهی به مسئله اندازه گیری منابع انسانی است. هدف این پژوهش بررسی میزان اهمیت و توجه به اندازه گیری زنجیره ارزش منابع انسانی در گروه سایپا بر اساس مدل مفهومی جامع به‎دست‎آمده از روش نظریه برخاسته داده است. در این مقاله با بهره‎مندی از راهبرد مطالعه چندموردی و به‎کمک مصاحبه های ساختاریافته و اسناد سازمانی، وضعیت سه شرکت از شرکت های گروه سایپا بررسی شده و بر اساس تحلیل محتوای مصاحبه ها و با روش امتیاز منطق رادار و تحلیل درون‎موردی و بین‎موردی، شباهت ها و تفاوت های این سه شرکت تحلیل شده است. نتایج پژوهش نشان داد شرکت سایپایدک بر اساس مدل اندازه گیری زنجیره ارزش منابع انسانی تدوین‎شده در مرحله اول پژوهش، نسبت به دو شرکت مگاموتور و زامیاد وضعیت بهتری دارد. در پایان برای هر یک از شرکت‎ها پیشنهادهایی مطرح شده است.

Keywords:

اندازه گیری منابع انسانی , زنجیره ارزش منابع انسانی , مدل پارادایمی , مطالعه چند موردی