اسماعیل شاه طهماسبی - دانشجوی دکتری، دانشکده مدیریت و اقتصاد، گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه تربیت مدرس
سید حمید خداداد حسینی - دانشیار، دانشکده مدیریت و اقتصاد، گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه تربیت مدرس
اسدله کردنائیچ - دانشیار، دانشکده مدیریت و اقتصاد، گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه تربیت مدرس
محمدتقی آزاد ارمکی - استاد، دانشکده علوم اجتماعی، گروه جامعه شناسی، دانشگاه تهران

هدف پژوهش حاضر کمی سازی تاثیر شبکه­های کسب و کار بر مزیت رقابتی با میانجی گری قابلیت ایجاد قابلیت­ها میباشد. این شبکه­ها با نقش آفرینی مشتریان، تامین کنندگان و رقبا همراه بوده است. در این تحقیق از پرسشنامه که ۳۵۲ مورد آن قابل قبول بود، استفاده شد .نتایج حاصل از روش­های تحلیل معادلات ساختاری نشان از تایید همه فرضیات تحقیق در حداقل سطح اطمینان ۹/ دارد. میانگین شبکه­های کسب و کار شرکت­های خصوصی و فامیلی از شرکت­ها با مالکیت خصوصی و غیر فامیلی بیشتر بود. از بین مقادیر ضریب تاثیر در بین فرضیه­ها، بیشترین تاثیر به ارتباط شبکه­های کسب و کار بر قابلیت کسب قابلیت اختصاص داشت. در مجموع می­توان گفت شبکه­های کسب و کار بر قابلیت­های پویا که رویکرد جدید مزیت رقابتی می­باشد تاثیر بسزایی می­گذارند. از طرفی با توجه به نقش مهم مولفه­ی شناختی از میان مولفه­های شبکه­های کسب و کار و همچنین تاثیر پذیری بالای انعطاف استراتژیک، نگاه ویژه سازمانها به روابط بلندمدت در بین شبکه­های کسب و کار در این صنعت پیشنهاد می­گردد.

شبکه های کسب و کار, قابلیت ایجاد قابلیت ها, مزیت رقابتی, صنعت ساختمان