سحر صفرپور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، گیلان، ایران
مهسا دلشاد سیاهکلی - رئیس مرکز تحقیقات مطالعات بافتهای تاریخی، گروه معماری، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران

نور به عنوان فراگیرترین عنصر طبیعت در تجربه مخاطب از فضا نقش مهمی را ایفا مینماید. یکی از جنبه های قدرتمند فضای معماری تاریخی ایران به کارگیری خردمندانه نور است. بهره برداری از نور روز در معماری سنتی ایران علاوه بر تامین روشنایی پاسخگوی نیازهای اقلیمی، فیزیک، روانی و زیبایی شناسانه بوده است. در راستای این رویکرد معمار ایرانی تجربه های موفقی در بهره گیری خلاقانه نور در فضاهای داخلی دارد. ترکیبات متنوع از مدخله ای نوری نشان این ادعاست. و نوز در جامعه امروز ایران شاید از اهمیت کمتری برخوردار باشد و به آن تنها به جنبه روشنایی دیده میشود. از این رو برای بررسی و دستیابی به پرسشها و اهداف تحقیق از روش استدلال منطقی و با مطالعات کتابخانهای استفاده شده است و در می یابیم که مفاهیم و برداشتهای نمادین وفیزیکی نور در معماری گذشته و امروز چه تفاوتی دارد.

نور، معماری سنتی، معماری مدرن، ادراک فضا