بررسی مقایسه ای اهداف تربیت اخلاقی از دیدگاه روسو و آیت الله جوادی آملی؛ تطبیق دیدگاه های طبیعت گرایی و وحیانی

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 262

This Paper With 30 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ETHICS-7-2_006

تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1400

Abstract:

اخلاق و تربیت اخلاقی در عصر حاضر از بنیادی‎ترین موضوع بشریست که همواره مورد توجه اندیشمندان و صاحبنظران مختلف در اقصا نقاط جهان بوده است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ای اهداف تربیت اخلاقی از دیدگاه روسو و آیت الله جوادی آملی انجام شده است. روش تحقیق این پژوهش تحلیل تطبیقی می‎باشد. یافته های پژوهش حکایت از آن دارد که هدف غایی تربیت اخلاقی در نظام طبیعت‎گرایانه[۱] روسو تبعیت انسان از طبیعت و در نظام وحیانی آیت الله جوادی آملی تقرب انسان به سوی خدا می‎باشد. روسو برای نیل به چنین غایتی محافظت از نفس، تواضع و اعتدال، تحقق آزادی، نوع‎دوستی و دگرخواهی و آیت الله جوادی نیز شناخت خالق، شناخت خود، فطرت‎جویی، تواضع و اعتدال، کرامت‎مداری، تحقق آزادی، نوع دوستی و دگرخواهی را به عنوان اهداف واسطه‎ای معرفی نموده‎اند. وجوه اشتراک خاصی بین اهداف ترسیم شده هر دو اندیشمند وجود دارد که از مهمترین آن توجه ویژه هر دو اندیشمند به تربیت اخلاقی است. ولی از مهمترین وجوه اختلاف دو صاحب نظر این است که، روسو دستیابی به اهداف اخلاقی را در دوری از جامعه می‎داند، در حالی که از نظر استاد جوادی آملی دست‎یابی به چنین مقاصدی در درون جامعه محقق می‎شود. همچنین محوریت طبیعت از یک سو و خداوند متعال از سوی دیگر از مهم ترین تضادهای ماهوی و سرچشمه‎های معرفتی اهداف تربیت اخلاقی در دو دیدگاه است که جهت دهی زیست اخلاقی آدمی را از ابتدا تا انتها بر عهده دارد. [۱]. طبیعت‎گرایی (Naturalisme) یا فلسفه اصالت طبیعت از جمله فلسفه های محض قدیمی است که طبیعت را تنها واقعیت می پندارد و تقریبا به غیر آن معتقد نیست. به عبارت دیگر، به نظر پیروان این سیستم فکری آنچه واقعیت دارد، همان «طبیعت» است آنچنان که حواس ما در می‎یابند. هیچ گونه علت و قدرت فراسوی طبیعی بر جهان حکومت نمی کند بلکه جهان، قائم به ذات است، توضیح آن در خودش است، اداره‎اش به عهده خودش می باشد، و خود، راهنما و رهبر خویشتن است. طبیعت ‎گرایی نظام فکری کسانی است که همه علل غایی را در طبیعت می‎یابند. طبیعت‎گرایی، که ساده ترین و روشن ترین فلسفه‎های محض است، واقعیت و طبیعت را یکی یا مترادف می ‎داند، و آدمی را فرزند طبیعت می‎پندارد نه جامعه (شعاری ‎نژاد، ۴۲۰:۱۳۸۳).   

Keywords:

تربیت اخلاقی , اهداف , روسو , آیت الله جوادی آملی

Authors

محمود امیدی

دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه شاهد تهران

محمد حسن میرزا محمدی

دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه شاهد تهران

قادر فراقی

دانش آموخته کارشناسی ارشد فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه شاهد تهران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • قرآن کریم ...
  • نهج البلاغه ...
  • ابن شعبه حرانی، حسن بن علی (۱۴۰۴ق)، تحف العقول، جامعه ...
  • ابن شهر آشوب (۱۳۷۹)، المناقب، علامه، قم ...
  • اسمیت، فیلیپ جی (۱۳۷۰)، فلسفه آموزش و پرورش، ترجمه سعید ...
  • امیدی، محمود (۱۳۹۵)، تربیت اخلاقی و مهارت‎های اجتماعی (مروری بر ...
  • جوادی آملی، عبدالله (۱۳۹۵)، مفاتیح الحیاه، اسراء، قم ...
  • جوادی آملی، عبدالله(۱۳۹۲)، فطرت در قرآن، اسراء، قم ...
  • جوادی آملی، عبدالله(۱۳۹۰)، ادب قضا در اسلام، اسراء، قم ...
  • جوادی آملی، عبدالله(۱۳۹۴)، تسنیم، جلد ۴، اسراء، قم ...
  • جوادی آملی، عبدالله(۱۳۸۷)، تسنیم، جلد۵، اسراء، قم ...
  • جوادی آملی، عبدالله(۱۳۸۸)، تسنیم، جلد۱۶، اسراء، قم ...
  • جوادی آملی، عبدالله(۱۳۹۰)، تسنیم، جلد۲۳، اسراء، قم ...
  • جوادی آملی، عبدالله(۱۳۹۱)، تسنیم، جلد۲۶،اسراء، قم ...
  • جوادی آملی، عبدالله(۱۳۸۴)، حق و تکلیف در اسلام، اسراء، قم ...
  • جوادی آملی، عبدالله(۱۳۸۶)، تفسیر انسان به انسان، اسراء، قم ...
  • جوادی آملی، عبدالله(۱۳۸۹)، مبادی اخلاق در قرآن، اسراء، قمجوادی آملی، ...
  • خلیلی، مصطفی (۱۳۹۵). دیدگاه آیت الله جوادی آملی درباره نهاد ...
  • مقایسه تعلیم و تربیت کودکان از دیدگاه ابن سینا و ژان ژاک روسو [مقاله ژورنالی]
  • راغب اصفهانی، حسین (۱۴۱۶ق)، مفردات الفاظ قرآن، دارالقلم، بیروت ...
  • روسو، ژان ژاک (۱۳۹۳)، امیل، ترجمه منوچهر کیا، گنجینه، تهران ...
  • روسو، ژان ژاک(۱۳۸۸)، اعترافات، ترجمه مهستی بحرینی، نیلوفر، تهران ...
  • روسو، ژان ژاک(۱۳۴۲)، امیل، ترجمه منوچهر زیرک زاده، چهره، تهران ...
  • روسو، ژان ژاک(۱۳۴۵)؛ قرارداد اجتماعی، ترجمه غلامحسین زیرک زاده، چهره، ...
  • سادات، محمدعلی (۱۳۸۴)، اخلاق اسلامی. وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی، تهران ...
  • شاوارده، موریس (۱۳۵۱)، استادان بزرگ تعلیم و تربیت، ترجمه احمد ...
  • شاتو، ژان (۱۳۹۵)، مربیان بزرگ، ترجمه علی شریعتمداری، تهران: انتشارات ...
  • شعاری نژاد، علی اکبر (۱۳۸۳)، فلسفه آموزش و پرورش، تهران: ...
  • طباطبائی، محمدحسین (۱۳۸۲)، تفسیر المیزان. ترجمه محمدباقر موسوی همدانی، دار ...
  • عرسان کیلانی، ماجد (۱۳۸۶)، سیر آرای تربیتی در تمدن اسلامی، ...
  • فتحلی‎خانی، محمد (۱۳۹۳)، آموزه های بنیادین علم اخلاق، قم: مرکز ...
  • قاسم پور، محسن؛ خسروی، رضوان (۱۳۹۴)، بررسیه ای مقایسه ای ...
  • کاویانی، محمد؛ سمیه سادات موسوی (۱۳۸۹)، تحلیل روان شناختی دیدگاه ...
  • کلینی، محمدبن یعقوب (۱۴۰۰ق)، اصول کافی، ترجمه محمدباقر کمرئی، اسلامی، ...
  • محمدی ری شهری، محمد (۱۳۸۱)، میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، ...
  • مستقیمی، مهدیه (۱۳۹۱)، تحلیل رابطه تربیت اخلاقی و جنسیت مبتنی ...
  • میرزا محمدی، محمد حسن (۱۳۸۱)، بررسی مقایسه ای اهداف تعلیم ...
  • نجار زادگان، فتح اله (۱۳۸۸)، رهیافتی بر اخلاق و تربیت ...
  • Given, L. M (۲۰۰۸). The Sage encyclopedia of qualitative research ...
  • Rihoux, B. (۲۰۰۶). Qualitative Comparative Analysis. (Qca) And Related Systematic ...
  • نمایش کامل مراجع