الهام فهام - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی،
محمد مختارنیا - عضو هیئت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاور
امیرکیوان درویش - کارشناس ارشد دفتر ترویج و مشارکت مردمی سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزدا

عرصه های منابع طبیعی در برنامه ریزی های امر وز جهانی، دی گر به عنوان تفرجگاه های طبیعی و یا چشم اندازهای زیبا مطرح نیستند، بلکه به عنوان قطب اقتصادی و از عوامل پایه در فرایند توسعه پایدار به شمار می آیند (قاسمی، 1380 )؛ با این حال در اغلب کشورهای در حال توسعه، در اثر رشد فزاینده جمعیت، گسترش بی رویه ش هرها، عدم آگاهی بهره برداران و فقدان برنامه ریزی اصولی، سطح منابع طبیعی به شدت کاهش یافته و به واسطه تخریب کمی و کیفی، این منابع در خطر نابودی قرار گرفته .( است. بنابراین ضروری است تا تدابیر لازم در جهت ترویج و توسعه منابع طبیعی اتخاذ گردد (شاعری و سعدی، 1382 از آن جا که انجام فعالیت های ترویج و توسعه منابع طبیعی، با توجه به گستردگی فعالیت ها، به وسیله یک سازمان و یا حتی یک وزارتخانه، بسیار مشکل یا در بعضی مواقع غیر ممکن است، لذا برای جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی بایستی از مشارکت تمام اقشار جامعه استفاده نمو د (شریعتی و متولی، 1383 )؛ از این رو، یکی از سیاست های اجرایی سازمان های متولی امر منابع طبیعی، در ترویج منابع طبیعی، توسعه مشارکت با استفاده از رهیافت غیردولتی و در نتیجه آن جلب همکاری مردمی در قالب سازمان های غیردولتی می باشد (شاعری و سعدی، 1382 ). امروزه سازمان های غیردولتی با تکیه بر حمایت و توانمندی های مردم، بازوی قدرتمند دولت در جهت اجرای طرح ها و فعالیت های منابع طبیعی و زیست محیطی به شمار می روند . سازمان های غیردولتی به دلیل دسترسی وسیع به طبقات مختلف مردم و جلب اعتماد و توجه آن ها در جهت برطرف نمودن معضلات و مشکلات زیست محیطی و منابع طبیعی کشور و ترویج و توسعه آن ها نقش مهمی ایفا می نمایند.