ارزیابی عوامل مرتبط بر تحقق الگوی مشارکت عمومی -خصوصی در ساماندهی بافت فرسوده شهری در چارچوب مدل راهبردی(منطقه۱۲شهرداری تهران)

بافت های فرسوده فضای بازنمایی ناشی از رسوبات تاریخی و عناصر آرمانی است که میراث چندین نسل را حمل می کند و متنی تلقی می گردد که چندلایه، متکثر و پیچیده است. بافت های فرسوده هسته حیاتی شهر هستند که نباید به عنوان تهدیدی در توسعه شهر تلقی شوند، بلکه می توانند بعنوان فرصتی در توسعه یکپارچه و پایدار شهر مد نظر قرار گیرند. لذا بهبود شرایط کیفیت زندگی در بافت های فرسوده شهری نیازمند بازاندیشی درمکانیزم های مشارکتی دربخش های عمومی-خصوصی و کشف ساز و کارهای موجد و موثر بر آنها و بکارگیری رهیافت های ساماندهی بافت در راستای معکوس نمودن جریان حاکم بر وضعیت زندگی و تحول این نواحی مساله دار شهر است.پس از پرسشگری و تایید ۶۰ نفر از خبرگان و متخصصان امر توسعه شهری، در قالب عوامل درونی و بیرونی موثر بر تحقق الگوی مشارکت عمومی-خصوصی در ساماندهی بافت فرسوده و در چهار خوشه نقاط قوت،ضعف درون سیستمی و همچنین فرصت ها و تهدیدهای برون سیستمی دسته بندی شدند . همچنین نتایج محاسبات مدل هیبریدی در خصوص ارزیابی ماتریس عوامل درونی و بیرونی تحقق الگوی مشارکت عمومی- خصوصی در ساماندهی بافت فرسوده منطقه ۱۲ شهرداری تهران نمره نهایی این دو به ترتیب برابر۳/۸ ,۳/۶ می باشد لذا راهبردهای قابل قبول برای اجرا و تحقق الگوی مشارکت عمومی وخصوصی در ساماندهی بافت فرسوده منطقه۱۲ شهرداری تهران از نوع راهبردهای تهاجمی( SO) می باشد.

Keywords:

مشارکت عمومی-خصوصی , ساماندهی بافت فرسوده , برنامه ریزی راهبردی , منطقه ۱۲ شهرداری تهران