مینا خندان - دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
لعلا جهانشاهلو - استادیار، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
حسین ذبیحی - دانشیار، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

مدیریت زمین شهری جهت کنترل رانت یکی از عرصه­های کلیدی جهت پیش برد توسعه پایدار در کشورهاست. از این رو، محدویت در منابع و عرضه زمین در مقابل تقاضای روز افزون جمعیت شهری باعث ایجاد ارزش اضافی زمین و بروز تقاضای سوداگرانه شده که این امر باعث افزایش قیمت زمین و به تبع آن مسکن شده است. بنابراین بکارگیری سیاست­های مناسب جهت برون رفت از وضعیت نامناسب رانت در فضاهای شهری امری ضروری بوده و از جایگاه بالایی برخوردار می­باشد. پژوهش حاضر، با استفاده از تعداد مولفه های اثرگذار بر افزایش رانت، در منطقه یک کلانشهر تهران تحلیل می­کند. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است و در آن، از تکنیک چندمعیاره (دیمتل) برای شناسایی مولفه­های اثرگذار و اثرپذیر بر رانت استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که در بخش مدیریتی، مولفه تراکم ساختمانی، در بخش اقتصادی، مولفه قیمت زمین و مسکن و در بخش اجتماعی، مولفه رشد سریع جمعیت جز اثرپذیرین مولفه ها در افزایش رانت داشته اند و باعث ناپایداری در مدیریت و برنامه ریزی شهری منطقه یک کلانشهر تهران شده است.

رانت, زمین, رانت زمین شهری, منطقه یک کلانشهر تهران