تعیین آمیخته بیماران و تخصیص ظرفیت به سرویسهای جراحی در بیمارستانها بهکمک شبیهسازی تبرید
عنوان مقاله: تعیین آمیخته بیماران و تخصیص ظرفیت به سرویسهای جراحی در بیمارستانها بهکمک شبیهسازی تبرید
شناسه ملی مقاله: JR_IMJT-10-4_006
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_IMJT-10-4_006
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
آیداسادات سجادی - کارشناس ارشد، مدیریت صنعتی، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
سعیده کتابی - دانشیار، گروه مدیریت، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
آرزو عتیقه چیان - استادیار، گروه مدیریت، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
خلاصه مقاله:
آیداسادات سجادی - کارشناس ارشد، مدیریت صنعتی، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
سعیده کتابی - دانشیار، گروه مدیریت، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
آرزو عتیقه چیان - استادیار، گروه مدیریت، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
هدف: نظام سلامت یکی از بزرگترین صنعتها بهشمار میرود و برای حل مشکلات آن، به تلفیقی از دانش و مهارت های مدیریتی و بالینی نیاز است. در این پژوهش، مسئله برنامهریزی استراتژیک و تخصیص ظرفیت اتاقهای عمل با در نظر گرفتن استراتژی برنامهریزی و زمانبندی بلوکی مطالعه شده است و یک مدل تلفیقی برای تعیین آمیخته بهینه جراحی ها و تخصیص ظرفیت به سرویس های جراحی بهصورت برنامهریزی آرمانی تصادفی برای مقابله با عدم قطعیت در تقاضای هر عمل ارائه شده است. هدف مدل حداقل کردن انحرافهای نامطلوب شامل تقاضای برآورده نشده، اضافهکاری سرویسها و بیکاری اتاق های عمل تخصیص یافته، است. روش: بهدلیل NP-hard بودن مسئله، دستیابی به جواب دقیق با بزرگ شدن ابعاد آن بهصورت نمایی مشکل است. برای این منظور، الگوریتم فراابتکاری شبیهسازی تبرید پیشنهاد شده است. نتایج مدل ریاضی بهکمک نرمافزار GAMS با حلکننده COINBONMIN و روش شبیهسازی تبرید توسط نرمافزار متلب R۲۰۱۷a با یکدیگر مقایسه شده است. یافتهها: مثالهای ارائه شده، از اطلاعات بخش اتاق عمل بیمارستانی در کانادا با ۹ سرویس جراحی، ۱۱۰ عمل جراحی، ۱۶ اتاق عمل و ۲۲۰ تخت بستری استخراج شده است. برای کاهش تعداد متغیرهای تصمیم و قابل حل بودن مدل ریاضی، برای هر مثال، سرویسها و جراحیهای اندک با اتاقهای عمل محدودی انتخاب شد. مجموع بیکاری اتاق های عمل تخصیصیافته در همه مثالها و در هر دو روش برابر با مقدار ایدهآل صفر بوده است. اختلاف میان مقادیر تابع بهینه هدف بهدست آمده از مدل برنامهریزی آرمانی تصادفی و الگوریتم شبیهسازی تبرید در مثالهای ارائه شده در بازه ]۶/۰,۰۵/۰[ قرار دارد. نتیجهگیری: در این پژوهش مدل برنامهریزی آرمانی تصادفی برای برنامهریزی و تعیین تعداد و ترکیب بهینه جراحیها و تخصیص ظرفیت به سرویس های جراحی با در نظر گرفتن تقاضای غیرقطعی ارائه شده است. ایده مدل پیشنهاد شده آن است که با تغییر تعداد و ترکیب موارد جراحی، می توان انحرافهای نامطلوب را کاهش داد.
کلمات کلیدی: مسئله تخصیص ظرفیت, مسئله تعیین آمیخته بیماران, برنامهریزی استراتژیک اتاق عمل, الگوریتم شبیهسازی تبرید, برنامهریزی آرمانی تصادفی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1399463/