ابوالفضل قنبری - دانشیار گروه پژوهش های جغرافیا، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
ایوب سرداری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی آمایش سرزمین، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

 پیامد فضایی آمایش، تعامل میان انسان و فعالیت­هایش در فضا، و به طور کلی چیدمان منطقی از استقرار جمعیت و فعالیت در پهنه سرزمین است و نقش آن در برنامه­ریزی­های دیگر به نحوی است که تمام برنامه­های توسعه اجتماعی و اقتصادی در سطوح مختلف جغرافیایی متاثر از آن است. هدف از تحقیق حاضر، آمایش مناطق مرزی با تاکید بر راهبردها و اولویت های برنامه­ریزی در مناطق مرزی بانه و مریوان است. در این تحقیق روش پژوهش به صورت توصیفی – تحلیلی انجام شده است. همچنین تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کاربردی به شمار می­آید و شیوه­ جمع­آوری اطلاعات اسنادی و میدانی در قالب پرسشنامه و توسط ۲۰ نفر از متخصصان امر انجام گرفته است، مدل­های استفاده شده در تحقیق حاضر مدل هیبریدی، SWOT، QSPM، SWOT-ANP و SWOT- AHP است، در نتیجه­ی آن سنجش قابلیت­ها و محدودیت­های آمایش مناطق مرزی به لحاظ توسعه انجام گرفته شده است، برای حصول بدین مقصود با بهره گیری از تکنیک SWOT اقدام به شناسایی نقاط قوت و ضعف (عوامل داخلی) و فرصت­ها و تهدیدها (عوامل خارجی) شده است و سپس با استفاده از مدل ANP و AHP به وزن دهی مجموعه عوامل داخلی و خارجی جهت اتخاذ بهترین استراتژی (SO,WO,ST,WT) پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان می­دهد که در مدل SWOT-QSPM، WT به عنوان راهبرد اصلی، در مدل SWOT-AHP راهبرد SO با امتیاز ۸۶۱/۰ به عنوان راهبرداصلی و در مدل SWOT-ANP راهبرد ST با امتیاز ۱۶۶۹/۰ به عنوان راهبرد اصلی انتخاب شد.

آمایش مناطق مرزی, اولویت های برنامه­ریزی, SWOT- ANP, SWOT – AHP, مریوان و بانه