فریده سادات حسینی - خلیج فارس
کبری درویشی - خلیج فارس

این پژوهش با هدف بررسی نقش ابعاد فرزندپروری خانواده و ویژگیهای شخصیتی در خودخاموشی و خودنقدی نوجوانان صورت گرفته است. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، تمام دانش­آموزان مقاطع سوم راهنمایی و اول دبیرستان شهرستان دیر هستند که با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای تصادفی چند مرحله­ای، ۵۰۱ نفر با توجه به جامعه آماری انتخاب شده­اند. به منظور بررسی متغیرهای پژوهش، هر یک از شرکت کنندگان پرسشنامه­ فرزندپروری (استینبرگ و همکاران، ۱۹۹۲)، پرسشنامه­ شش عاملی شخصیت (اشتون و لی، ۲۰۰۰)، مقیاس خود خاموشی (جک و دیل، ۱۹۹۲) و پرسشنامه تجربه افسرده­ساز (بلات و همکاران، ۱۹۷۹) را تکمیل نمودند. داده­های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و روش آماری رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می­دهد که از میان ویژگیهای شخصیتی، متغیرهای برونگرایی، صداقت فروتنی و وظیفه­شناسی پیش­بینی­کننده­های مثبت و معنادار و متغیرهای گشودگی به تجربه و هیجان­پذیری پیش­بینی­کننده­های منفی و معنادار خودنقدی است. از میان ابعاد فرزندپروری، متغیر نظارت و سختگیری می تواند خودانتقادی نوجوانان را به صورت مثبتی پیش بینی کند. هم­چنین متغیرهای هیجان پذیری، سازگاری و وظیفه شناسی از ابعاد ویژگیهای شخصیتی و گرمی و پذیرش و اعطای استقلال از ابعاد فرزندپروری می تواند خود خاموشی نوجوانان را پیش بینی کند. الگوی متفاوتی از متغیرها را باید برای تبیین خود خاموشی و خود انتقادی نوجوانان بر اساس ویژگیهای شخصیتی و فرزندپروری به کار برد که به تفکیک مورد بحث قرار گرفت. 

ویژگیهای شخصیتی, ابعاد فرزندپروری, خودخاموشی جوانان, خودنقدی نوجوانان, پرورش نوجوانان