اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری بر ناامیدی، افکار خودکشی و کاهش استرس سربازان منطقه جنوب غرب نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری بر ناامیدی، افکار خودکشی و کاهش استرس سربازان منطقه جنوب غرب نزاجا در سال ۱۳۹۸ بود. روش: طرح پژوهش، تجربی از نوع آزمایشی میدانی بصورت پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. نمونه آماری شامل ۳۰ نفر از سربازان منطقه جنوب غرب نزاجا بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه ناامیدی بک (۱۹۹۱)، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران (۱۹۸۳) و پرسشنامه افکار خودکشی بک (BSSI) بود. برای گروه آزمایش ۱۰ جلسه مدیریت استرس شناختی-رفتاری به شیوه مایکنبام (۱۹۷۷) اجرا گردید. برای گروه کنترل هیچگونه مداخله روانشناختی صورت نگرفت.  یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد که مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری بر کاهش ناامیدی، افکار خودکشی و استرس اثربخش بود (۰۵/۰p< ).  همچنین، در مرحله پیگیری این نتایج پابرجا بود (۰۵/۰p< ).   نتیجه گیری: می توان از مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری بر کاهش ناامیدی، افکار خودکشی و استرس سربازان منطقه جنوب غرب نزاجا استفاده نمود.

Keywords:

Stress Management , Cognitive Behavioral therapy , Frustration , Suicide Thoughts , Stress , مدیریت استرس , درمان شناختی-رفتاری , ناامیدی , افکارخودکشی , استرس