احسان طاهری - Department of Clinical Psychology, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
فرهاد طارمیان - Department of Clinical Psychology, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
بهروز دولتشاهی - Department of Clinical Psychology, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
نسرین سپهرنیا - Islamic Azad University, Medical Sciences Branch of Tehran, Iran

مقدمه: خودجرحی بدون قصد خودکشی، آسیبی مستقیم و عمدی به بافتی از بدن، بدون قصد مرگ تعریف شده است. این رفتار می تواند پیامدهای منفی جسمانی، روان شناختی، و اجتماعی برای فرد ایجاد نماید. پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ای باور داشتن به استحقاق درد و تنبیه و دسترسی به تداعی های ذهنی مرتبط با خودجرحی در دانش آموزان دارای سابقه ی خودجرحی بدون قصد خودکشی و دانش آموزان عادی انجام شد. روش کار: نمونه پژوهش شامل ۲۲۳ نفر از دانش آموزان مشغول به تحصیل در مقطع دبیرستان در مدارس دولتی استان تهران بود که ۶۳ دانش آموز را افراد مبتلا به رفتارهای خودجرحی و ۱۶۰ دانش آموز دیگر را افراد عادی تشکیل می دادند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند که افراد در دسترس بودند انتخاب شد. داده­ها با استفاده از پرسشنامه آسیب به خود عمدی، مقیاس حالت­های تنبیهی و آزمون تداعی­های ضمنی با خودجرحی، گردآوری شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه در میانگین متغیر باور به استحقاق درد و تنبیه تفاوت معناداری وجود دارد (۰۵/۰>p)، اما در متغیر تداعی­های ذهنی مرتبط با خودجرحی بین دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه­ گیری: براساس نتایج پژوهش، میانگین نمره­ی خود تنبیهی و باور به استحقاق درد و تنبیه در افراد خودجرح به طور معنی­داری بیشتر از افراد غیرخودجرح است و می تواند رهنمود جدیدی برای طراحی برنامه های پیشگیری و درمانی رفتار خودآسیب رسان فراهم ­کند.

No suicidal self-injury, Believing in deserving of pain and punishment, Access to self-harm-related mental associations, Adolescents, خودجرحی بدون قصد خوکشی, باور به استحقاق درد و تنبیه, تداعی های ذهنی مرتبط با خودکشی, نوجوانان.