بررسی رابطه قرنطینه ناشی از ویروس کرونا بر تحریک پذیری دانش آموزان مقطع ابتدایی

اهداف: این پژوهش با هدف بررسی رابطه قرنطینه ناشی از ویروس کرونا بر تحریک پذیری دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شد. مواد و روش ها: روش این پژوهش همبستگی و شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی ناحیه یک شهر کرج که نیم سال دوم تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند. بر اساس فرمول کوکران تعداد ۳۷۷ نفر از بین ۶ مدرسه به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها در این پژوهش عبارت بود از: پرسش نامه قرنطینه ناشی از ویروس کرونا و پرسش نامه تحریک پذیری و نتایج پژوهش با استفاده از آزمون ­t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن با کمک نرم افزار SPSS نسخه ۲۸ بررسی شد. یافته ها: یافته های بیانگر آن است که ضریب همبستگی پیرسون رابطه مثبت و معنی داری به اندازه حدودا ۳۳/۰ بین قرنطینه و کل تحریک پذیری افراد نشان می دهد (۰۱/۰p<، ۳۳۴/۰=r)؛ بنابراین می توان گفت هر چه میزان قرنطینه افراد بالاتر باشد میزان کل تحریک پذیری آن ها نیز بالاتر است. نتیجه گیری: با توجه به اینکه دانش آموزان مانند سایر افراد محدودیت های کرونایی دشواری را پشت سر گذاشتند؛ لذا موجب تحریک پذیری آنها شد و می توان گفت محدویت ها و کنترل بیرونی نقش مهمی در ایجاد این مشکل دارد.

Keywords:

Quarantine , Coronavirus , Hostility , Students , قرنطینه , کرونا ویروس , خصومت , دانش آموزان