محمد کارآموز - استاد دانشکده عمران، پردیس فنی، دانشگاه تهران
سارا نظیف - دانشجوی دکتری مهندسی آب دانشکده عمران، پردیس فنی، دانشگاه تهران
آزاده احمدی - دانشجوی دکتری مهندسی آب دانشکده عمران، پردیس فنی، دانشگاه تهران

محدودیت منابع طبیعی در دسترس و نامحدود بودن نیازهای انسانی موجب شده تا جوامع انسانی سعی کنند تا با برنامه ریزی و بررسی های علمی ، فردای بهتری را برای خود ترسیم کنند . لذا در جهت نیل به این هدف مساله توسعه پایدار سیستم ها مورد توجه قرار گرفته است . سیستم های پایدار به نحوی طراحی و م دیریت می شوند تا بتوانند کام ً لا اهداف جامعه را در حال حاضر و آینده، در حالی که هماهنگی اکولوژیکی و محیط زیست ی و هیدرولوژیکی آنها را نیز حفظ می کنند، برآورده کنند . عوامل اصلی توسعه پایدار منابع طبیعی ، مالی و نیروی انسانی است . از آنجا که آب دارای ارزش های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی در هم پیچیده و در برخی موارد با اثرات متقابل نسبت به یکدیگر است، در دستیابی به توسعه پایدار نقش اساسی ایفا می کند. علی رغم مشخص شدن اهمیت در نظر گرفتن توسعه پایدار ، هنوز نحوه کمی کردن پایداری برای در نظر گرفتن آن در تصمیم گیری ها شیوه کاربردی به خود نگرفته است و غالبًا در حد توصیفی و در حد در نظر گرفتن کلیات مطرح می شود. از این رو کمی کردن این مفهوم از اهمیت بالایی برخوردار بوده و تلاش های بسیاری برای نیل به آن صورت گرفته است . شاخص های کلان مدیریت پایدار منابع آب ملاحظات اکوسیستمی، اقتصادی و اجتماعی مختلفی را در برمی گیرند. در این مقاله پس از معرفی توسعه پایدار و بررسی نقش مدیریت منابع آب در توسعه پایدار، مروری بر رویکردهای موجود در تحلیل کمی پایداری طرح های توسعه منابع آب انجام می گیرد. سپس دو روش جدو لهای ورودی‐ خروجی ١ و نیز ارزیابی چرخه حیات به اختصار شرح داده می شوند.

توسعه پایدار، شاخص، جدول فیزیکی ورودی‐ خروجی، آنالیز چرخه حیات