جلیل حسن قاسمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
عالیه کاظمی - دانشگاه تهراناستادیار مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مهناز حسین زاده - استادیار مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران

کیفیت محصولات و خدمات مهم­ترین جنبه رضایت مشتری است. گسترش عملکرد کیفی (QFD) به‎عنوان ابزار مهمی در ترجمه صدای مشتری و لحاظ‎کردن آن در اولویت­بندی الزامات فنی تولید به‎شمار می‎رود. سطح رضایت مشتریان در QFD به میزان برآورده‎شدن نیازهای آنها بستگی دارد. با توجه به محدودیت­های موجود، میزان برآورده‎شدن این نیازها متفاوت است. مقاله حاضر با هدف حداکثرکردن رضایت مشتریان براساس محدودیت­های موجود، از یک مدل برنامه‎ریزی خطی فازی استفاده کرده است. ابتدا از روش دلفی فازی نیازهای مشتریان اولویت‎بندی شدند، سپس با توجه به روابط موجود در QFD که هدف آنها در نهایت برآورده‎کردن نیازهای مشتریان است؛ مسئله به‎صورت یک مدل برنامه­ریزی خطی تبدیل می‎شود. در این تحقیق پس از توسعه مدل QFD، مدل پیشنهادی در قالب مطالعه موردی در صنعت ساختمان به‎کار می‎رود. پس از اجرای مدل، درصد اجرای بهینه هر یک از الزامات فنی تولید مشخص می­شود.

دلفی فازی, گسترش عملکرد کیفی(QFD), مدل برنامه ریزی خطی فازی